ಮಹಾಭಾರತ

ಮಹಾಭಾರತ (ಸಂಸ್ಕೃತ: "ಭರತ ರಾಜವಂಶದ ಮಹಾಕಾವ್ಯ") ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತದ ಎರಡು ಸಂಸ್ಕೃತ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ (ಮತ್ತೊಂದು ರಾಮಾಯಣ). ಮಹಾಭಾರತವು 400 BCE ಮತ್ತು 200 CE ನಡುವಿನ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ರಚನೆಯ ಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಮುಖ ಮೂಲವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಹಿಂದೂಗಳು ಇದನ್ನು ಧರ್ಮದ ಪಠ್ಯ (ಹಿಂದೂ ನೈತಿಕ ಕಾನೂನು) ಮತ್ತು ಇತಿಹಾಸ (ಇತಿಹಾಸ, ಅಕ್ಷರಶಃ "ಏನಾಯಿತು") ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಮಹಾಭಾರತವು ಪೌರಾಣಿಕ ಮತ್ತು ನೀತಿಬೋಧಕ ವಸ್ತುಗಳ ಸರಣಿಯಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಕೇಂದ್ರ ವೀರರ ಮಹಡಿಯ ಸುತ್ತಲೂ ರಚನೆಯಾಗಿದೆ, ಇದು ಎರಡು ವರ್ಗದ ಸೋದರಸಂಬಂಧಿಗಳಾದ ಕೌರವರು (ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನ ಮಕ್ಕಳು, ಕುರುವಿನ ವಂಶಸ್ಥರು) ಮತ್ತು ಪಾಂಡವರು (ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನ ಮಕ್ಕಳು, ವಂಶಸ್ಥರು) ನಡುವಿನ ಪ್ರಾಬಲ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಟವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಕುರು) (ಪಾಂಡುವಿನ ಮಕ್ಕಳು). ಕವಿತೆಯು ಸುಮಾರು 100,000 ದ್ವಿಪದಿಗಳು ಉದ್ದವಾಗಿದೆ-ಇಲಿಯಡ್ ಮತ್ತು ಒಡಿಸ್ಸಿಯ ಉದ್ದದ ಸರಿಸುಮಾರು ಏಳು ಪಟ್ಟು ಉದ್ದವಾಗಿದೆ-18 ಪರ್ವನಗಳು ಅಥವಾ ಭಾಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿದೆ, ಜೊತೆಗೆ ಹರಿವಂಶ ("ದೇವರ ಹರಿವಿನ ವಂಶಾವಳಿ"; ಅಂದರೆ ವಿಷ್ಣುವಿನ) ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಪೂರಕವಾಗಿದೆ.