Krishna (कृष्ण) is een godheid die in vele tradities van het hindoeïsme in verschillende perspectieven wordt aanbeden. Terwijl veel Vaishnava-groepen hem herkennen als een avatar van Heer Vishnu; Sommige tradities binnen het Krishnaïsme beschouwen Krishna als Svayam Bhagavan, of het Opperwezen.

Krishna wordt vaak beschreven en afgebeeld als een baby of jonge jongen die op een fluit speelt, zoals in de Bhagavata Purana, of als een jeugdige prins die leiding en begeleiding geeft, zoals in de Bhagavad Gita. De verhalen van Krishna komen voor in een breed spectrum van hindoeïstische filosofische en theologische tradities. Ze portretteren hem in verschillende perspectieven: een petekind, een grappenmaker, een modelminnaar, een goddelijke held en het Opperwezen. De belangrijkste geschriften die het verhaal van Krishna bespreken zijn de Mahabharata, de Harivamsa, de Bhagavata Purana en de Vishnu Purana. Hij is ook bekend als Govinda en Gopala.

De verdwijning van Krishna markeert het einde van Dvapara Yuga en het begin van Kali Yuga (huidige tijdperk), dat dateert van 17/18 februari 3102 v.Chr. De aanbidding van de godheid Krishna, hetzij in de vorm van de godheid Krishna, hetzij in de vorm van Vasudeva, Bala Krishna of Gopala, kan al in de 4e eeuw voor Christus worden herleid

De naam komt van het Sanskrietwoord Krsna, dat in de eerste plaats een bijvoeglijk naamwoord is dat ‘zwart’, ‘donker’ of ‘donkerblauw’ betekent. De afnemende maan wordt in de Vedische traditie Krishna Paksha genoemd, verwijzend naar het bijvoeglijk naamwoord dat 'verduistering' betekent. Soms wordt het ook vertaald als “alaantrekkelijk”, aldus leden van de Hare Krishna-beweging.
Als naam van Vishnu wordt Krishna vermeld als de 57e naam in de Vishnu Sahasranama. Op basis van zijn naam wordt Krishna in murtis vaak afgebeeld met een zwarte of blauwe huid. Krishna is ook bekend onder verschillende andere namen, scheldwoorden en titels, die Zijn vele associaties en eigenschappen weerspiegelen. Tot de meest voorkomende namen behoren Mohan ‘tovenaar’, Govinda, ‘Vinder van de koeien’ of Gopala, ‘Beschermer van de koeien’, die verwijzen naar Krishna’s jeugd in Braj (in het huidige Uttar Pradesh).

Krishna is gemakkelijk te herkennen aan zijn afbeeldingen. Hoewel zijn huidskleur in sommige afbeeldingen, vooral in murtis, als zwart of donker kan worden weergegeven, wordt Krishna in andere afbeeldingen, zoals moderne afbeeldingen, meestal afgebeeld met een blauwe huid. Hij wordt vaak afgebeeld met een gele zijden dhoti en een kroon van pauwenveren. Veel voorkomende afbeeldingen tonen hem als een kleine jongen, of als een jonge man in een karakteristiek ontspannen houding, terwijl hij fluit speelt. In deze vorm staat hij gewoonlijk met het ene been voor het andere gebogen met een fluit tot aan zijn lippen, in de Tribhanga-houding, vergezeld van koeien, waarbij hij zijn positie als de goddelijke herder, Govinda, of met de gopi's (melkmeisjes) benadrukt. d.w.z. Gopikrishna, het stelen van boter van naburige huizen, d.w.z. Navneet Chora of Gokulakrishna, het verslaan van de wrede slang, d.w.z. Kaliya Damana Krishna, het optillen van de heuvel, d.w.z. Giridhara Krishna ... enzovoort, enzovoort uit zijn kinder- / jeugdevenementen.

Birth:
Krishna werd geboren uit Devaki en haar echtgenoot Vasudeva. Toen Moeder Aarde van streek raakte door de zonde die op aarde werd begaan, overwoog ze hulp te zoeken bij Heer Vishnu. Ze ging in de vorm van een koe op bezoek bij Heer Vishnu en vroeg om hulp. Heer Vishnu stemde ermee in haar te helpen en beloofde haar dat hij op aarde geboren zou worden.

Jeugd:
Nanda was het hoofd van een gemeenschap van koeherders en vestigde zich in Vrindavana. De verhalen uit Krishna's jeugd en jeugd vertellen hoe hij koeienherder werd, zijn ondeugende streken als Makhan Chor (boterdief), zijn verijdelen van pogingen om hem van het leven te beroven, en zijn rol als beschermer van de bevolking van Vrindavana.

Krishna doodde de demon Putana, vermomd als voedster, en de tornadodemon Trinavarta, beide door Kansa gestuurd voor Krishna's leven. Hij temde de slang Kaliya, die eerder het water van de Yamuna-rivier vergiftigde, wat leidde tot de dood van de koeherders. In de hindoekunst wordt Krishna vaak afgebeeld terwijl hij danst op de Kaliya met meerdere kapjes.

Krishna tilde de Govardhana-heuvel op en leerde Indra, de koning van de deva's, een les om de inheemse bevolking van Brindavana te beschermen tegen vervolging door Indra en de verwoesting van het weiland van Govardhan te voorkomen. Indra had te veel trots en was boos toen Krishna de mensen van Brindavana adviseerde om voor hun dieren en hun omgeving te zorgen, zodat ze in al hun levensbehoeften konden voorzien, in plaats van Indra jaarlijks te aanbidden door hun middelen uit te geven. Volgens sommigen had de door Krishna op gang gebrachte spirituele beweging iets in zich dat indruiste tegen de orthodoxe vormen van aanbidding van de Vedische goden zoals Indra. In Bhagavat Purana zegt Krishna dat de regen afkomstig was van de nabijgelegen heuvel Govardhana, en adviseerde hij dat de mensen de heuvel aanbaden in plaats van Indra. Dit maakte Indra woedend, dus strafte hij hen door een grote storm uit te zenden. Krishna tilde Govardhan vervolgens op en hield hem als een paraplu boven de mensen.

Kurukshetra-oorlog (de Mahabharata) :
Toen de strijd onvermijdelijk leek, bood Krishna beide partijen de mogelijkheid om te kiezen tussen zijn leger genaamd narayani sena of hijzelf alleen, maar op voorwaarde dat hij persoonlijk geen enkel wapen zou heffen. Arjuna koos er namens de Pandava's voor om Krishna aan hun kant te hebben, en Duryodhana, de Kaurava-prins, koos voor Krishna's leger. Ten tijde van de grote veldslag trad Krishna op als Arjuna’s wagenmenner, aangezien deze positie het hanteren van wapens niet vereiste.

Bij aankomst op het slagveld en ziend dat de vijanden zijn familie, zijn grootvader, zijn neven en geliefden zijn, is Arjuna ontroerd en zegt dat zijn hart hem niet toestaat om te vechten en dat hij liever afstand zou doen van het koninkrijk en zijn leven zou neerleggen. Gandiv (Arjuna's boog). Krishna adviseert hem vervolgens over de strijd, waarbij het gesprek zich al snel uitbreidt tot een verhandeling die later werd samengesteld als de Bhagavad Gita.

Krishna vroeg aan Arjuna: 'Ben je binnen de kortste keren de slechte daden van de Kaurava's vergeten, zoals het niet accepteren van de oudste broer Yudhishtira als koning, het zich toe-eigenen van het hele koninkrijk zonder enig deel aan de Pandava's af te staan, het uitdelen van beledigingen en moeilijkheden aan Pandava's, het proberen om vermoord de Pandava's in het pension Barnava lac, in een publiekelijke poging Draupadi uit te kleden en te schande te maken. Krishna spoorde verder aan in zijn beroemde Bhagavad Gita: “Arjuna, houd je op dit moment niet bezig met filosofische analyses als een expert. Je bent je ervan bewust dat vooral Duryodhana en Karna al lang jaloezie en haat jegens jullie Pandava's koesteren en heel graag hun hegemonie willen bewijzen. Je bent je ervan bewust dat Bhishmacharya en jouw Leraren gebonden zijn aan hun dharma van het beschermen van de unitaire macht van de Kuru-troon. Bovendien, jij Arjuna, ben je slechts een door stervelingen aangewezen persoon om mijn goddelijke wil uit te voeren, aangezien de Kaurava's hoe dan ook voorbestemd zijn om te sterven vanwege hun hoop zonden. Open je ogen O Bhaarata en weet dat ik de Karta, Karma en Kriya geheel in mezelf omvat. Er is geen ruimte voor contemplatie nu of voor spijt later. Het is inderdaad tijd voor oorlog en de wereld zal zich jouw macht en immense krachten nog lang herinneren. Dus sta op, O Arjuna!, span je Gandiva aan en laat alle richtingen trillen tot aan hun verste horizon, door de weerkaatsing van zijn snaar.

Krishna had een diepgaande invloed op de Mahabharata-oorlog en de gevolgen ervan. Hij beschouwde de Kurukshetra-oorlog als een laatste redmiddel nadat hij vrijwillig als boodschapper had opgetreden om vrede tussen de Pandava's en Kaurava's te bewerkstelligen. Maar toen deze vredesonderhandelingen eenmaal mislukten en in de oorlog terechtkwamen, werd hij een slimme strateeg. Toen Krishna tijdens de oorlog boos werd op Arjuna omdat hij niet in ware geest tegen zijn voorouders had gevochten, pakte Krishna ooit een koetswiel op om het als wapen te gebruiken om Bhishma uit te dagen. Toen hij dit zag, liet Bhishma zijn wapens vallen en vroeg Krishna hem te doden. Arjuna verontschuldigde zich echter bij Krishna en beloofde dat hij hier/na met volledige toewijding zou vechten, en de strijd ging door. Krishna had Yudhisthira en Arjuna opgedragen om aan Bhishma de zegen van de ‘overwinning’ terug te geven die hij aan Yudhisthira had gegeven voordat de oorlog begon, aangezien hij zelf hun weg naar de overwinning in de weg stond. Bhishma begreep de boodschap en vertelde hen op welke manier hij zijn wapens zou laten vallen, namelijk als een vrouw het slagveld zou betreden. De volgende dag vergezelde Shikhandi (de herboren Amba) op aanwijzing van Krishna Arjuna naar het slagveld en dus legde Bhishma zijn wapens neer. Dit was een beslissend moment in de oorlog omdat Bhishma de opperbevelhebber van het Kaurava-leger was en de meest formidabele krijger op het slagveld. Krishna hielp Arjuna bij het doden van Jayadratha, die de andere vier Pandava-broers op afstand had gehouden terwijl Arjuna's zoon Abhimanyu de Chakravyuha-formatie van Drona binnenging - een poging waarbij hij werd gedood door de gelijktijdige aanval van acht Kaurava-krijgers. Krishna veroorzaakte ook de ondergang van Drona, toen hij Bhima het signaal gaf een olifant te doden genaamd Ashwatthama, de naamgenoot van Drona's zoon. Pandava's begonnen te schreeuwen dat Ashwatthama dood was, maar Drona weigerde hen te geloven en zei dat hij het alleen zou geloven als hij het van Yudhisthira hoorde. Krishna wist dat Yudhisthira nooit zou liegen, dus bedacht hij een slimme truc zodat Yudhisthira niet zou liegen en tegelijkertijd Drona overtuigd zou worden van de dood van zijn zoon. Op vraag van Drona riep Yudhisthira uit
“Ashwathama Hatahath, naro va Kunjaro va”
dat wil zeggen dat Ashwathama was gestorven, maar hij wist niet zeker of het de zoon van een Drona of een olifant was. Maar zodra Yudhisthira de eerste zin had uitgesproken, barstte het Pandava-leger onder Krishna's richting uit in een feest met trommels en schelphoorns, waarbij Drona het tweede deel van de verklaring van Yudhisthira niet kon horen en aannam dat zijn zoon inderdaad dood was. Overmand door verdriet legde hij zijn wapens neer, en op instructie van Krishna onthoofde Dhrishtadyumna Drona.

Toen Arjuna tegen Karna vocht, zonken de wielen van diens strijdwagen in de grond. Terwijl Karna probeerde de strijdwagen uit de greep van de aarde te halen, herinnerde Krishna Arjuna eraan hoe Karna en de andere Kaurava's alle strijdregels hadden overtreden terwijl ze tegelijkertijd Abhimanyu hadden aangevallen en gedood, en hij overtuigde Arjuna ervan hetzelfde te doen uit wraak. om Karna te vermoorden. Tijdens de laatste fase van de oorlog, toen Duryodhana zijn moeder Gandhari zou ontmoeten omdat ze haar zegeningen had aangenomen die alle delen van zijn lichaam waarop haar zicht valt in diamant zouden veranderen, verleidt Krishna hem om bananenbladeren te dragen om zijn kruis te verbergen. Wanneer Duryodhana Gandhari ontmoet, vallen haar visioen en zegeningen op zijn hele lichaam behalve zijn liezen en dijen, en ze wordt er ongelukkig over omdat ze niet in staat was zijn hele lichaam in diamant te veranderen. Toen Duryodhana in een knotsgevecht was met Bhima, hadden Bhima's slagen geen effect op Duryodhana. Hierop herinnerde Krishna Bhima aan zijn gelofte om Duryodhana te doden door hem op de dij te slaan, en Bhima deed hetzelfde om de oorlog te winnen ondanks dat dit in strijd was met de regels van het knotsgevecht (aangezien Duryodhana zelf de Dharma had gebroken in al zijn daden uit het verleden). ). Zo hielp Krishna’s ongeëvenaarde strategie de Pandava’s om de Mahabharata-oorlog te winnen door de ondergang van alle belangrijkste Kaurava-krijgers te bewerkstelligen, zonder enig wapen te gebruiken. Hij bracht ook Arjuna's kleinzoon Parikshit weer tot leven, die was aangevallen door een Brahmastra-wapen uit Ashwatthama terwijl hij in de baarmoeder van zijn moeder zat. Parikshit werd de opvolger van de Pandava's.

Vrouw:
Krishna had acht prinselijke vrouwen, ook bekend als Ashtabharya: Rukmini, Satyabhama, Jambavati, Nagnajiti, Kalindi, Mitravinda, Bhadra, Lakshmana) en de andere 16,100 of 16,000 (aantal varieert in de geschriften) werden gered uit Narakasura. Ze waren met geweld in zijn paleis vastgehouden en nadat Krishna Narakasura had vermoord, redde hij deze vrouwen en bevrijdde ze. Krishna trouwde met hen allemaal om hen te redden van vernietiging en schande. Hij gaf ze onderdak in zijn nieuwe paleis en een respectvolle plek in de samenleving. De leider onder hen wordt soms Rohini genoemd.

De Bhagavata Purana, Vishnu Purana en Harivamsa vermelden de kinderen van Krishna uit de Ashtabharya met enige variatie; terwijl de zonen van Rohini worden geïnterpreteerd als de ontelbare kinderen van zijn jongere vrouwen. De meest bekende onder zijn zonen zijn Pradyumna, de oudste zoon van Krishna (en Rukmini) en Samba, de zoon van Jambavati, wiens acties leidden tot de vernietiging van Krishna's clan.

Dood:
Lang nadat de Mahabharat-oorlog voorbij was, zat Krishna in een jungle, toen een jager de mani in zijn voeten nam als oog van een dier en een pijl afschoot. toen hij kwam en Krishna zag, was hij geschokt en vroeg om vergeving.
Krishna glimlachte en zei: je hoeft je niet te bekeren, want jij was Bali tijdens je laatste geboorte en ik als Rama had je van achter een boom vermoord. Ik moest dit lichaam verlaten en wachten op een kans om het leven te beëindigen en wachtte op jou zodat de karmische schuld tussen jou en mij voorbij was.
Nadat Krishna het lichaam had verlaten, zonk Dwarka in de zee. De meeste Yadu's waren al omgekomen in de oorlog van Prabhas. Gandhari had Krishna vervloekt dat zijn clan ook zou eindigen als Kaurava's.
Nadat Dwarka was gezonken, kwam de linkerkant van Yadus terug naar Mathura.

Krishna volgens Darwins evolutietheorie:
Een goede vriend noemt Krishna de complete moderne mens. De theorie van survival of fittest komt in het spel en nu zijn mensen veel slimmer geworden en zijn ze gaan genieten van muziek, dans en festivals. Er zijn oorlogen geweest en ruzies binnen de familie. De samenleving is sluw geworden en een slinkse eigenschap is de noodzaak van deze tijd. Hij was slim, sluw en een bekwame manager. Eerder een moderne man.

Tempels:
Enkele mooie en bekende tempels:
Prem Mandir:
Prem Mandir, gebouwd in de heilige stad Vrindavan, is een van de nieuwste tempels gewijd aan Shri Krishna. De tempelstructuur werd opgericht door spirituele goeroe Kripalu Maharaj.

De in marmer opgetrokken hoofdstructuur ziet er ongelooflijk mooi uit en is een educatief monument dat de ware geschiedenis van Sanatana Dharma weerspiegelt. Figuren van Shri Krishna en zijn volgelingen die belangrijke gebeurtenissen rond het bestaan ​​van de Heer uitbeelden, bedekken de hoofdtempel.

Credits: Aan de originele fotografen en kunstenaars