تريڪل سنڌيا ٽي شلوڪ آهن جن کي پڙهڻ جي توقع ڪئي ويندي آهي جڏهن توهان جاڳندا آهيو توهان جاڳندا آهيو، کائڻ کان اڳ ۽ سمهڻ کان اڳ. ٽرڪال ڏينهن جي 3 مرحلن لاء آهي. اهي شلوڪ يا سلوڪ هيٺ ڏنل آهن.
جاڳڻ کان پوءِ:
ڪرग्रे वसते लक्ष्मीः करमूले सरस्वती.
ڪر ۾ تو گووند: प्रभाते कर दर्शनम
سامونڊي ديوي جبلستان منڊي.
وشنوپتني نمستو ڀين پيڊسپش क्षमस्व मे ॥
وسوديوستوتن ديون ڪنسچنورمدرنم.
ديويپرمانندم ڪرنن وندي جگدگروم
ترجمو:
ڪارگر vasate Lakshmeehi Karamoole Sarasvatee |
ڪارا-ماڌي تون گووندا پرڀاتي ڪارا درشنم ||
سامونڊي واسڻ ديوي پاروتا-سٿنا-منڊل |
وشنوپتني Namas-Tubhyam Paada-Sparsham Kshamasva me ||
واسوديو- سوتن ديوام ڪنسا-چانورا-مردانم |
ديواڪي پرما نندم ڪرشنم وندي جگد گروم ||
مطلب: دولت جي ديوي، لکشمي آڱرين جي چوٽي تي رهي ٿي، علم جي ديوي، سرسوتي کجيءَ جي بنياد تي رهي ٿي ۽ رب ڪرشن (گوويدا) کجيءَ جي وچ ۾ رهي ٿو، تنهنڪري اسان کي هر صبح پنهنجي کجيءَ کي ڏسڻ گهرجي.
اڙي! ڌرتي ماءُ، سمنڊ تنهنجا ڪپڙا آهن، جبل تنهنجي سيني آهن، رب وشنو جي زال، مان توکي سجدو ڪيان ٿو. مهرباني ڪري منهنجي پيرن جي لمس لاء مون کي معاف ڪريو.
واسوديو جو پٽ، ناس ڪندڙ ڪنسا ۽ چنورا، ديوڪي (ماءُ) جي عظيم نعمت، دنيا جي گرو، رب ڪرشن، مان توکي سلام ڪريان ٿو.
کائڻ کان اڳ:-
يज्ञष्टाशिनः सन्तो मुच्यन्ते सर्वकिल्विषैः।
भुञ्जते ते त्वघं पापा ये पचम्त्यात्मकारणात् ॥
يَتَڪَروشي يَدَشَنَسي يَجَوَشِي دَاسِي يَتُ.
يَتَپَسِي ڪُنِيَتِ تَتَڪُرُشَو مَدَرَپَنَم
अहं वैश्र्वानरो भूत्वा ग्राणिन देहमाश्रितः।
प्राणापानसमायुक्तः पचाम्यन्नं चतुर्विधम्।
ॐ सह नवतु सह नौ भनक्तु सह वीर्यं कारवाही.
تيزسوي ناگهيتمستو ما وِيشاواهِ.
ॐ امني: امني.
ترجمو:
يگنا- شيشتا- شينهن سانتو موشيانتي سروا ڪلبيشائيه |
ڀنڀٽ te tvagham papaa ye pachantyatma-karanaat ||
يت-ڪاروشي يادشناسي ياج ياج-جوهوشي داداسي يت |
يت- تپسيا ڪانٽيا تت-ڪروشوا مدرپنم ||
اوم ساھ نا واواتو ساھا نو بھونڪتو ساھا ويريم ڪرواوا-واھاائي |
تيجسوي نا-وادي-تمستو ما ودويشا-واهائي ||
اوم شانتي شانتي شانتي
مطلب: خدا جي عبادت ڪندڙ سڀني گناهن کان آزاد ٿي ويندا آهن ڇاڪاڻ ته اهي کاڌو کائيندا آهن جيڪو پيش ڪيو ويندو آهي
خدا) پهريون (يگنا) قرباني لاءِ. ٻيا جيڪي صرف پنهنجي لاءِ ماني پچائن ٿا سچ پچ ”گناهه کائين ٿا“.
اي! ڪنٽيا (ارجن)، ڪنٽي جو پٽ، جيڪو تون ڪر، سو کائي، سو قربان ڪري ڏي. تون جيڪا به سادگي ڪر، سو مون لاءِ نذرانه طور ڪر.
”مان انسانن ۾ به رهان ٿو ۽ جانورن ۾ به، مان باهه آهيان، جيڪا چئن قسمن جي کاڌن کي هضم ڪري ٿي ۽ مان ساهه کڻڻ ۽ جسم جي ٻين ڪمن کي سنڀالي ٿو.
اڙي! رب، اسان ٻنهي جي حفاظت ۽ حفاظت ڪريو. اچو ته گڏجي خدائي ڪم ڪريون. اسان جي علم کي روشن ڪرڻ ڏيو. اچو ته هڪ ٻئي سان حسد نه ڪريون، ۽ اچو ته هميشه امن ۽ هم آهنگي ۾ رهون.
سمهڻ کان اڳ:
ڪرشنائي واسوديوائي هري پرماتما.
प्रणतक्लेशनाशाय गोविन्दाय नमो नमः
ڪرچرڪرٿن واڪ ڪاجن ڪرمجن واڪ
श्रवणनयनजन वा मानसं वाअपराधम्.
وِيَمِي وِهِيتِنَ وَسَرَمَتَ تَفْعَلُ
جئي جئي ڪرينابنده شري مهديو شنڀو
त्वमेव माता च पिता त्वमेव
تَمَوَ بَنُشُش سَخا تُمَوَ.
त्वमेव विद्या द्रविमान त्वमेव
त्वमेव सर्वं मम देवदेव
ترجمو:
ڪرشنايا واسوديوايا هرائي پرماتماني |
پرانتا- ڪليشا- ناشا گووندايا نمو نامو ||
ڪارا-چارن-ڪرتم واڪ-کايا-ڄام ڪرمجام واڪا
شروانا- نيانجام واا مناسم وا-اپراڌم |
ويهيتم- ويهيتم va sarva-me-tat Kshamasva Jaya Jaya Karunaabdhe
شري مهاديو شمڀو ||
ٽاميوا maataa cha pitaa tvameva tvameva bandhush-cha sakhaa tvameva |
ٽاميوا vidyaa dravinam tvameva tvameva sarvam mama deva-deva ||
مطلب: مان واسوديو جي پٽ ڪرشنا کي سجدو ڪري ٿو ۽ دعا ڪريان ٿو، جيڪو پنهنجي حفاظت لاء پڇڻ وارن جي ڏک، مصيبت ۽ مصيبت کي دور ڪري ٿو.
اڙي! مهاديو، رحم جو ساگر، مهرباني ڪري مون کي معاف ڪجانءِ جيڪڏهن مون ڄاڻي واڻي يا اڻڄاڻائيءَ ۾ منهنجي هٿن، پيرن، منهنجي ڳالهائڻ، جسم، منهنجي عمل، منهنجي ڪنن، اکين، منهنجي دماغ سان ڪجهه غلط ڪيو آهي. اچو ته فتح توهان جي هجي.
اڙي! خدا! تون ئي منهنجي ماءُ آهين، تون منهنجو پيءُ آهين، تون منهنجو ڀاءُ آهين، تون منهنجو دوست آهين، تون ئي علم، تون ئي دولت آهين ۽ تون ئي سڀ ڪجهه آهين.
مون کي.
اعتبار: سوادي پريوار
