Mahabharata

Mahabharata (Sanskrit: "Magnus Epic de Bharata Dynastia") unum est duorum Sanscritorum antiquarum Indiae carminum epicorum (alterum Ramayana). Mahabharata fons cognitionis praecipuus est de Hinduismo creationis inter 400 BCE et 200 CE, et Prohibeo eam tamquam textum de dharma (lex morali Hindu) et historia (itihasa, proprie "quod factum est) reputant).

Mahabharata est series materiae mythologicae et didacticae circa gazophylacium heroicum structa centralis, quae narrat certamen de iter inter duo genera cognatorum, Kauravas (filios Dhritarashtra, descendentes Kuru) et Pandavas (filios Dhritarashtra, oriundos. Kuru) (filius Pandu). Poema fere 100,000 disticha longa, Iliadis et Odysseae longitudine fere septies composita, in 18 parvani partes divisa, additamento addito Harivamsha ("Genealogia Dei Hari"; i.e., Vishnu).