quod Upanishads antiquae Scripturae Hinduisticae sunt quae doctrinas philosophicas ac spirituales in amplis locis continent. Putantur quidam e textibus fundamentalibus Hinduismi esse ac multum valere ad religionem. In hoc stilo, Upanishads cum aliis spiritalibus antiquis textibus comparabimus.
Uno modo quo Upanishads comparari potest cum aliis textibus spiritualibus antiquis secundum contextum eorum historicum. Upanishadi partem sunt Vedas, collectio scripturarum Hinduistarum antiquarum quae saeculo duodevicesimo aCn vel ante tempus recipere putantur. Inter vetustissimos textus sacros in mundo esse existimantur. Ceteri textus spirituales antiquiores, qui in contextu historico contextus eorum similes sunt, Tao Te Ching et Analectis Confucii includuntur, quorum utrumque textuum antiquorum Sinensium recentium saeculo VI aCn referre putatur.
Upanishadi censentur esse gemma coronae Vedas et videntur maximi momenti et gratiosi collectionis textus. Doctrinam in se continent naturam sui, naturam universi, naturamque ultimae rei. Rationem explorant inter hominem et rem ultimam et perspiciuntur naturam conscientiae et partes hominis in mundo. Upanishads perscrutanda et discutienda sunt in contextu necessitudinis gur- stultae et quasi fons sapientiae et perspicientiae in naturam realitatis et conditionis humanae conspiciuntur.
Alius modus comparandi Upanishadis cum aliis textibus spiritualibus antiquis est secundum eorum argumenta et themata. Upanishades continent doctrinas philosophicas et spirituales quae proponuntur ad adiuvandum ut homines intellegant naturam realitatis et locum suum in mundo. Amplis locis explorant, etiam naturam sui, naturam universi, naturam ultimae rei. Ceteri textus spirituales antiqui qui explorant similia themata includunt Bhagavad Gita et Tao Te Ching. The Bhagavad Gita Textus Prohibeo est qui doctrinas continet de natura sui et rerum ultimarum, ac Tao Te Ching textus est Sinicus qui doctrinam continet de natura universi ac partes singulorum in mundo.
Tertius modus comparandi Upanishadis cum aliis textibus spiritualibus antiquis est secundum eorum gratiam et favorem. Upanishads magnam vim habuerunt in cogitatione Hinduistica atque etiam in aliis traditionibus religiosis et philosophicis multum studuit et coluit. Fons videntur sapientiae et perspicientiae in naturam realitatis et conditionis humanae. Ceteri textus spirituales antiqui qui similem gradum gratiae et gratiae habuerunt, includunt Bhagavad Gita et Tao Te Ching. Plures hi loci in variis traditionibus religiosis ac philosophicis studuerunt ac venerati sunt ac veluti fontes sapientiae et perspicientiae videntur.
Super, Upanishads magni momenti sunt et antiqui textus spiritualis qui comparari possunt cum aliis textibus spiritualibus antiquis secundum contextum historicum, contentum et themata, gratiam et favorem. Fons uberem praebent doctrinarum spiritualium et philosophicarum quae per homines per orbem terrarum studiosi ac venerabiles pergunt.
