Introduction
Quid per conditorem intelligimus? Cum dicimus conditorem, intellegimus dicere aliquem exsistentiam novam fidem vel institutum religiosarum opinionum, principia et consuetudines, quae antea non exstiterunt. Id evenire non potest cum fide qualis Hinduismus, qui aeternus habetur. secundum scripturas Hinduismus salutiferam est religio non solum hominibus. Etiam dii ac daemones faciunt. Ishwar (Ishwara), Dominus universi fons est. Etiam id facit. Unde, Hinduismus salutiferam est LEX Dei in terram deducta sicut flumen sacrum Ganga pro hominum salute.
Quis est igitur Conditor Hinduismi (Sanatana LEX)?
Hinduismus non ab homine vel a propheta conditus est. Eius fons est ipse Deus (Brahman) . Hinc aeterna religio censetur (Sanatana dharma). Primi magistri eius fuerunt Brahma, Vishnu et Shiva. Brahma, rerum conditor, Deus Vedas secretam cognitionem deis, hominibus et daemonibus in principio creationis revelavit. Occultam quoque sui cognitionem eis impertiebat, sed suis limitibus, suis modis intellexerunt.
Vishnu servator. Prohibeoismi cognitionem servat per innumerabiles manifestationes, deos, aspectum, sanctos et vates, ut ordinem et regularitatem servet in mundo. Per eos etiam perditam cognitionem variarum Yogas restaurat vel novas reformationes inducit. Praeterea, quotiens Prohibeo LEX ultra punctum decrescit, in terris incarnatus est ut eam restitueret ac doctrinae suae oblivionem vel deperditam vivificaret. Vishnu exemplat officia quae homines exspectantur ut familias in suis sphaeris suis singulis facultatibus in terris praestare debeant.
Shiva quoque munus magni ponderis agit in tuenda Prohibeo LEX. Exterminator autem removet immunditiam et confusionem, quae in sacram scientiam nostram irrepit. Est etiam magister universalis et fons variarum artis et formarum saltandi (Lalitakalas), Yogas, vocationes, scientias, agriculturam, agriculturam, alchimiam, magicam, medicinam, medicinam, Tantra et cetera.
Quapropter, sicut arbor mystica Ashvattha, quae in Vedas memoratur, radices Hinduismi in caelo sunt et rami eius in terra diffunduntur. Eius nucleus est divina cognitio, quae non solum homines, sed etiam homines in aliis mundis administrandis cum Deo agens, creatorem, conservatorem, occultatorem, revelatorem ac remotorem obstantia gubernat. Corus eius philosophia (shruti) aeterna est, dum partes variat (smriti) vicissitudines secundum tempus et circumstantias et mundi progressum servant. Diversitatem creationis Dei in se continens, omnibus possibilitatibus, modificationibus et inventis futuris aperta manet.
Item Read; Prajapatis - 10 filii Domini Brahma
Multa alia numina ut Ganesha, Prajapati, Indra, Shakti, Narada, Saraswati et Lakshmi etiam auctoritati plurium scripturarum attribuuntur. Praeter hoc, innumerabiles scholares, vates, sapientes, philosophi, gurus, ascetici motus ac traditiones doctores ditaverunt Hinduismum per suas doctrinas, scripta, commentaria, sermones et expositiones. Ita Hinduismus e multis fontibus derivatur. Multae opiniones et consuetudines suas in alias religiones invenerunt, quae vel in India ortae sunt, vel cum ea interacte.
Cum Hinduismus in scientia aeterna radices agit eiusque fines ac finem arcte aligned cum Deo ut omnium Creatore, aeterna religio habetur (Sanatana dharma). Hinduismus potest a facie terrae evanescere propter immanentem mundi naturam, sed sacra cognitio, quae fundamentum eius efformat, in aeternum manebit et in singulis creationis cyclis sub diversis nominibus manifestat. Dicitur etiam Hinduismus nullum habere conditorem nec fines missionarios habere propterea quod homines ad eam perveniant sive per providentiam (nativitas) sive personalem decisionem ob promptitudinem spiritualem (praeter karma).
Nomen Hinduismus, quod ab radice verbi "Sindhu" derivatum est, in consuetudinem ob rationes historicas venit. Hinduismus quasi ens rationis non fuit usque ad tempora Britannica. Verbum ipsum in litteris non apparet nisi a saeculo XVII A.D. Mediis temporibus subcontinens Indicus notus est Hindustan vel Prohibeo terra. Non omnes eandem fidem exercebant, sed diversae, quae Buddhismum, Jainismum, Shaivismum, Vaishnavismum, Brahmanismum et plures asceticas traditiones, sectas et sectas subiecerunt.
Traditiones vernaculae et homines, qui Sanatana Dharma exercuerunt, diversis nominibus abierunt, sed non ut Prohibeo. Temporibus Britannicis, omnes vernaculae fidei nomine generico "Hinduismus" distinendae sunt ab Islam et Christiana distinguendae et cum iustitia discernendi vel locales controversias, possessiones et res publicas componendi.
Postea Buddhismus, Jainismus et Sikhismus post independentiam ab ea leges ferendis separatae sunt. Ita verbum Hinduismum ex necessitate historica ortum est et leges iuridicas Indiae per leges ingressus.
