Als blogger ben ik niemand die oordeelt. Dus ik zal je het antwoord niet met ja of nee vertellen. Maar ik ben erg blij om enkele verhalen te delen die duidelijk het concept van tijdsdilatatie in het oude hindoeïsme laten zien.Koning Muchukunda 
Het eerste verhaal gaat over koning Muchukunda. Muchukunda, zoon van koning Mandhata, werd geboren in de Ikshvaku-dynastie.
Eens werden de goden tijdens een gevecht verslagen door de demonen. Gekweld door pijlen zochten ze hulp bij koning Muchukunda. Koning Muchukunda stemde ermee in hen te helpen en vocht lange tijd tegen de demonen. Omdat de Goden geen bekwame commandant hadden, beschermde koning Muchukunda hen tegen de demonische aanval, totdat de goden een bekwame commandant kregen zoals Heer Kartikeya, de zoon van Heer Shiva.

Nadat de Goden hun nieuwe commandant hadden gekregen, was het tijd voor koning Muchukunda om terug te gaan naar zijn koninkrijk. Maar zo gemakkelijk was het niet. En hier komt het belangrijke deel van tijdkiezen.
Toen koning Muchukunda vandaar afscheid nam, zei Indra tegen koning Muchukunda: 'O koning, wij, de goden, zijn u dank verschuldigd voor de hulp en bescherming die u ons hebt gegeven door uw eigen gezinsleven op te offeren. Hier in de hemel is één jaar gelijk aan driehonderdzestig jaar op aarde. Omdat het lang geleden is, is er geen spoor meer van uw koninkrijk en familie, omdat het in de loop van de tijd is vernietigd.

De aarde was in die periode zo veel veranderd. Duizenden jaren waren verstreken en er was niemand op aarde met wie koning Muchukunda zich kon identificeren. Dus de koning wilde moksha bereiken. De Deva's wilden Muchukunda helpen voor zijn dienst. Maar ze waren niet in staat moksha aan de koning te schenken, omdat dit alleen door Srihari Vishnu kan worden verleend.
“We zijn blij en tevreden met je, dus vraag om welke gunst dan ook behalve Moksha (bevrijding), want Moksha (bevrijding) gaat onze capaciteiten te boven”.

Muchkunda vraagt ​​Indra om een ​​zegen om te slapen. Terwijl hij aan de zijde van de goden vocht, kreeg koning Muchukunda geen moment de kans om te slapen. Nu zijn verantwoordelijkheden voorbij waren, overmand door vermoeidheid, voelde hij zich erg slaperig. Dus zei hij: “O Koning van de goden, ik wil slapen. Iedereen die mijn slaap durft te verstoren, moet onmiddellijk tot as worden verbrand”.
Indra zei: “Het zij zo, ga naar de aarde en geniet van je slaap, iemand die je wakker maakt, zou tot as worden gereduceerd”.
Hierna daalde koning Muchukunda af naar de aarde en koos een grot uit, waar hij ongestoord kon slapen.

Koning Kakudmi 
Het tweede verhaal gaat over Kakudmi. Ook wel Kakudmin of Raivata genoemd, zoon van Revata. Hij was de koning van Kusasthali. Hij was de vader van Revati die met Balarama trouwde.

Kakudmi's dochter Revati was zo mooi en zo talentvol dat Kakudmi, toen ze de huwbare leeftijd bereikte, in de veronderstelling dat niemand op aarde haar waardig was, naar de Schepper zelf, Heer Brahma, ging om advies te vragen over een geschikte echtgenoot voor zijn dochter.

Toen ze aankwamen, luisterde Brahma naar een muzikaal optreden van de Gandharva's, dus wachtten ze geduldig tot het optreden afgelopen was. Vervolgens maakte Kakudmi een nederige buiging, deed zijn verzoek en presenteerde zijn shortlist met kandidaten. Brahma lachte luid en legde uit dat de tijd op verschillende bestaansgebieden anders loopt, en dat ze gedurende de korte tijd dat ze in Brahmaloka hadden gewacht om hem te zien, 27 catur-yuga's (een cyclus van vier yuga's, in totaal 108 yuga's, of tijdperken) van de mens) op aarde was verstreken. Brahma zei tegen Kakudmi: 'O Koning, al degenen die u in het diepst van uw hart hebt besloten te accepteren als uw schoonzoon, zijn in de loop van de tijd gestorven. Zevenentwintig catur-yuga's zijn al verstreken. Degenen over wie u misschien al een besluit hebt genomen, zijn nu verdwenen, en dat geldt ook voor hun zonen, kleinzonen en andere nakomelingen. Je kunt hun namen niet eens horen. Je moet daarom dit maagdelijke juweel (d.w.z. Revati) aan een andere echtgenoot schenken, want je bent nu alleen, en je vrienden, je ministers, bedienden, vrouwen, verwanten, legers en schatten zijn al lang geleden weggevaagd door de hand van tijd."

Koning Kakudmi werd overmand door verbazing en ongerustheid toen hij dit nieuws hoorde. Brahma troostte hem echter en voegde eraan toe dat Vishnu, de beschermer, momenteel op aarde geïncarneerd was in de vorm van Krishna en Balarama, en hij beval Balarama aan als een waardige echtgenoot voor Revati. Kakudmi en Revati keerden vervolgens terug naar de aarde, waarvan zij dachten dat ze nog maar kort geleden vertrokken. Ze waren geschokt door de veranderingen die hadden plaatsgevonden. Niet alleen waren het landschap en de omgeving veranderd, maar gedurende de tussenliggende 27 chatur-yuga's, in de cycli van de menselijke spirituele en culturele evolutie, bevond de mensheid zich op een lager ontwikkelingsniveau dan in hun eigen tijd (zie Ages of Man). De Bhagavata Purana beschrijft dat ze ontdekten dat het mensenras 'kromp in gestalte, verminderd in kracht en verzwakt in intellect' was geworden. Dochter en vader vonden Balarama en stelden het huwelijk voor, dat werd aanvaard. Het huwelijk werd vervolgens op gepaste wijze gevierd.

Er is een Sanskriet shloka in de Bhagwad Gita (8.17) die als volgt gaat.