sri-Bhagavan uvaca
abhayam sattva-samsuddhir
jnana-yoga-vyavasthitih
danam damas ca yajnas ca
svadhyaya tapa arjavam
ahimsa satyam akrodhas
tyagah santir apaisunam
daya bhutesv aloluptvam
mardavam hrir acapalam
tejah ksama dhrtih saucam
adroho nati-manita
bhavanti sampadam daivim
abhijatasya bharata
De Gezegende Heer zei: Onbevreesdheid, zuivering van iemands bestaan, cultiveren van spirituele kennis, naastenliefde, zelfbeheersing, het brengen van offers, studie van de Veda’s, soberheid en eenvoud; geweldloosheid, waarachtigheid, vrijheid van woede; verzaking, rust, afkeer van het zoeken naar fouten, mededogen en vrijheid van hebzucht; zachtheid, bescheidenheid en vaste vastberadenheid; kracht, vergevingsgezindheid, standvastigheid, reinheid, vrijheid van afgunst en de passie voor eer - deze transcendentale kwaliteiten, o zoon van Bharata, behoren toe aan goddelijke mannen die begiftigd zijn met een goddelijke natuur.
DOEL
In het begin van het vijftiende hoofdstuk werd de banyanboom van deze materiële wereld uitgelegd. De extra wortels die eruit voortkwamen werden vergeleken met de activiteiten van de levende wezens, sommige veelbelovend, andere ongunstig. Ook in het negende hoofdstuk wordt de deva's, of godvruchtig, en de asuras, de goddelozen, of demonen, werden verklaard. Volgens de Vedische rituelen worden activiteiten in de hoedanigheid goedheid beschouwd als veelbelovend voor de vooruitgang op het pad van bevrijding, en dergelijke activiteiten staan bekend als deva prakriti, transcendentaal van aard.
Degenen die zich in de transcendentale natuur bevinden, boeken vooruitgang op het pad van bevrijding. Voor degenen die in de hoedanigheid hartstocht en onwetendheid handelen, is er daarentegen geen mogelijkheid tot bevrijding. Ofwel zullen ze als menselijke wezens in deze materiële wereld moeten blijven, ofwel zullen ze afdalen tussen de diersoorten of zelfs lagere levensvormen. In dit zestiende hoofdstuk legt de Heer zowel de transcendentale natuur en de daarmee gepaard gaande kwaliteiten uit, als de demonische natuur en haar kwaliteiten. Ook legt hij de voor- en nadelen van deze kwaliteiten uit.
Het woord abhijatasya met betrekking tot iemand die geboren is uit transcendentale kwaliteiten of goddelijke neigingen is heel veelbetekenend. In de Vedische geschriften staat het verwekken van een kind in een goddelijke sfeer bekend als Garbhadhana-samskara. Als de ouders een kind met goddelijke eigenschappen willen, moeten ze de tien principes van de mens volgen. In Bhagavad Gita we hebben ook eerder bestudeerd dat het seksleven voor het verwekken van een goed kind Krsna Zelf is. Seksleven wordt niet veroordeeld, op voorwaarde dat het proces in Krsna-bewustzijn wordt gebruikt.
Degenen die Krsna-bewust zijn, moeten in ieder geval geen kinderen zoals katten en honden verwekken, maar moeten ze verwekken zodat ze na de geboorte Krsna-bewust kunnen worden. Dat zou het voordeel moeten zijn van kinderen geboren uit een vader of moeder die verzonken zijn in Krsna-bewustzijn.
De sociale instelling bekend als varnasrama-dharma-de instelling die de samenleving in vier divisies of kasten verdeelt, is niet bedoeld om de menselijke samenleving te verdelen op basis van geboorte. Dergelijke verdeeldheid betreft onderwijskwalificaties. Ze moeten de samenleving in een staat van vrede en welvaart houden.
De hierin genoemde kwaliteiten worden uitgelegd als transcendentale kwaliteiten die bedoeld zijn om iemand vooruitgang te laten boeken in spiritueel begrip, zodat hij bevrijd kan worden van de materiële wereld. In de varnasrama instelling de sannyasi, of de persoon in de onthechte levensorde, wordt beschouwd als het hoofd of de geestelijk leraar van alle sociale statussen en orden. A brahmaan wordt beschouwd als de geestelijk leraar van de drie andere delen van een samenleving, namelijk de ksatriya's, de vaisya's en sudra's, maar a sannyasi, die aan de top van de instelling staat, wordt beschouwd als de geestelijk leraar van de brahmanen Ook. Voor een sannyasi, zou de eerste kwalificatie onbevreesdheid moeten zijn. Omdat een sannyasi moet alleen zijn, zonder enige steun of garantie van steun; hij moet eenvoudigweg afhankelijk zijn van de genade van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods.
Als hij denkt: “Wie zal mij beschermen nadat ik mijn connecties heb verlaten?” hij moet de wereldverzakende levensorde niet aanvaarden. Men moet er volledig van overtuigd zijn dat Krsna of de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods in Zijn gelokaliseerde aspect als Paramatma altijd binnenin is, dat Hij alles ziet en altijd weet wat iemand van plan is te doen.
