پنج هزار سال اڳ، ڪرڪشيترا جنگ، پانڊو ۽ ڪورو جي وچ ۾، سڀني جنگين جي ماء هئي. ڪو به غير جانبدار رهي نه سگهيو. توهان کي يا ته ڪورووا پاسي يا پانڊوا طرف هجڻ گهرجي. سڀني بادشاهن - انهن مان سوين - پاڻ کي هڪ پاسي يا ٻئي تي ترتيب ڏنو. اودوپي جي راجا جيتوڻيڪ غير جانبدار رهڻ جو انتخاب ڪيو. هن ڪرشن سان ڳالهايو ۽ چيو.جيڪي وڙهندا آهن انهن کي کائڻو پوندو آهي. مان هن لڙائي جو مانيٽر ٿيندس.'
ڪرشن چيو، ”چڱو. ڪنهن کي پچائڻي آهي ۽ خدمت ڪرڻي آهي، تنهنڪري تون ئي ڪر.' هنن جو چوڻ آهي ته 500,000 کان مٿي سپاهي جنگ لاءِ گڏ ٿيا هئا. جنگ 18 ڏينهن هلي، ۽ هر روز هزارين ماڻهو مري رهيا هئا. تنهن ڪري اُدوپي بادشاهه کي اهو کاڌو تمام گهٽ پچائڻو پيو، ٻي صورت ۾ اهو برباد ٿي ويندو. ڪنهن نه ڪنهن طرح ڪيٽرنگ جو انتظام ڪرڻو پيو. جيڪڏهن هو 500,000 ماڻهن لاءِ پچائيندو رهي ته اهو ڪم نه ڪندو. يا جيڪڏهن هو گهٽ کائي، سپاهي بک مري ويندا.
اُدوپي بادشاهه ان کي چڱيءَ طرح سنڀاليو. حيرت انگيز ڳالهه اها هئي ته هر روز کاڌو تمام سپاهين لاءِ ڪافي هوندو هو ۽ کاڌو ضايع نه ٿيندو هو. ٿورن ڏينهن کان پوءِ، ماڻهو حيران ٿي ويا ته، ”هو ڪهڙيءَ طرح ماني پچائڻ جو انتظام ڪري رهيو آهي! ڪنهن کي به خبر نه هئي ته ڪنهن ڏينهن ڪيترا ماڻهو مري ويا هئا. جيستائين هو انهن ڳالهين جو حساب وٺن ها ته ٻئي ڏينهن جي صبح ٿيندي هئي ۽ وري جنگ جو وقت هوندو هو. اتي ڪو به رستو نه هو ته ڪيٽرر اهو ڄاڻي سگهي ته هر روز ڪيترا هزار مري ويا آهن، پر هر روز هو باقي لشڪر لاء ضروري کاڌو تيار ڪري ٿو. جڏهن هن کان ڪنهن پڇيو ته، 'توهان اهو ڪيئن انتظام ڪيو؟' اُدوپي بادشاهه جواب ڏنو، ”مان هر رات ڪرشن جي خيمي ۾ وڃان ٿو.
ڪرشنا رات جو اُبليل مونگ پھلي کائڻ پسند ڪندو آھي، تنھنڪري مان انھن کي ڇڪي ٿانوَ ۾ رکان ٿو. هو صرف چند مونگ پھلي کائي ٿو، ۽ ان جي مڪمل ٿيڻ کان پوءِ مان ڳڻان ٿو ته هن ڪيترا کاڌا آهن. جيڪڏھن اھو 10 مونگ پھلي آھي، مون کي خبر آھي سڀاڻي 10,000 ماڻھو مري ويندا. تنهن ڪري ٻئي ڏينهن جڏهن مان لنچ پچائيندو آهيان، تڏهن مان 10,000 ماڻهن لاءِ گهٽ پچائيندو آهيان. مان هر روز اهي مونگون ڳڻان ٿو ۽ ان مطابق پچايان ٿو، ۽ صحيح نڪرندو آهيان.' هاڻي توهان کي خبر آهي ته ڪرشنا سڄي ڪورڪشيترا جنگ دوران ايترو غير جانبدار ڇو آهي.
اُدوپي جا ڪيترائي ماڻهو اڄ به ڪيٽرر آهن.
اوڌر: لويندرا تيواري
