Krishna (कृष्ण) numen est, qui per multas Hinduismi traditiones in variis variis prospectibus colitur. Dum Vaishnava multi coetus eum agnoscunt ut avatar Domini Vishnu; quaedam intra Krishnaismum traditiones Krishna Svayam Bhagavan seu Supremum Esse putant.

Krishna saepe describitur et exprimitur ut infans vel puer puer tibia canens ut in Bhagavata Purana, vel ut princeps iuvenilis directionem et directionem ducens sicut in Bhagavad Gita. Narrationes de Krishna per amplum spectrum traditionum philosophicarum et theologicarum Hinduistarum apparent. Eum variis in rerum prospectibus effingunt: deus parvulus, ioculator, exemplar amator, heros divinus et summus Ens. Praecipuae scripturae de historia Krishna tractantes sunt Mahabharata, Harivamsa, Bhagavata Purana, et Vishnu Purana. Govinda et Gopala cognominatus est.

Krishna abitio notat finem Dvapara Iuga et initium Kali Yuga (aetatis praesentis), quod datum est die 17/18, 3102 a.C.n. Cultus deitatis Krishna, sive in forma deitatis Krishna, sive in forma Vasudeva, Bala Krishna vel Gopala, primo saeculo IV a.C.n.

Nomen oritur a verbo Sanscritico Krsna, quod imprimis adiectivum significat "nigrum", "nigrum" vel "caeruleum". Luna decrescente Krishna Paksha in Vedic traditione appellatur, quod adiectivum significat "obtenebrare". Aliquando etiam pro "omnis attractivus", secundum membra motus Hare Krishna.
Ut nomen Vishnu, Krishna nomen 57th in Vishnu Sahasranama ponitur. Ex nomine eius Krishna saepe in murtis pingitur nigris vel caeruleis-cutis. Krishna etiam variis aliis nominibus, epithetis et titulis cognoscitur, quae multas eius consociationes et attributa reflectunt. Inter frequentissima nomina sunt Mohan "cantor", Govinda, "Inventor vaccarum" seu Gopala, "Protector vaccarum", quae referunt Infantiam Krishna in Braj (hodie Uttar Pradesh).

Krishna per repraesentationes facile cognoscitur. Etsi color cutis eius in quibusdam imaginibus nigra vel obscura depingi potest, praesertim in murtis, in aliis imaginibus, ut moderni repraesentationes repraesentationes pictae, Krishna plerumque ex caeruleo cute ostenditur. Ostenditur ssepe flavum sericum ac pavonis coronam plumis indutum. Communes depictae eum ostendunt puerulum, vel ut adulescentem in remisso charactere, tibia canentem. In hac forma fere stat uno crure inflexo ante alterum cum tibia ad labra elevata, in statura Tribhanga, cum vaccis comitantibus, locum suum efferens tanquam divinum pecuarium, Govinda, vel cum gopis (milkmaids) ; I.e. Gopikrishna, furans butyrum a vicinis domibus i.e. Navneet Chora vel Gokulakrishna, superans serpentem vitiosum i.e. Kaliya Damana Krishna, elevans montem i.e. Giridhara Krishna .

nativitate:
Krishna Nata est Devaki et Vasudeva marito eius, cum mater Terra turbata est peccato in Terra commisso, auxilium a Domino Vishnu petere putavit. Ivit in forma bovis ad Dominum Vishnum visitandum et auxilium petitum. Dominus Vishnu consensit eam adiuvare et promisit ei quod in Terra nasceretur.

pueritia:
Nanda erat dux bubulcorum communitatis, et in Vrindavana se contulit. Fabulae puerilis et iuventutis Krishnae narrant quomodo factus est pastor bovis, perniciosos iocos Makhan Chor (furis butyri) suam ludibrium conatum ad vitam capessendam, et munus protectorem populi Vrindavanae.

Krishna daemoniaca Putana, habitu madida nutrix, et turbo daemon Trinavarta ambo a Kansa missi pro vita Krishna. Serpentem Kaliya domuit, qui antea aquas Yamunae fluminis veneno necaverat, ita ad bubulci mortem ducens. In arte Hinduistica, Krishna saepe in Kaliya multi-hooded chorum pingitur.

Krishna montem Govardhana levavit et docuit Indram, regem Devae, documentum ut indigenas homines Brundavanos a persecutione Indrae tueretur et ne vastationem pascuae terrae Govardhan praeveniret. Indra nimis superbiam habuit et iratus est cum Krishna Brindavanis monebat ut curam animalium suorum et ambitum suum omnibus suis necessitatibus praeberent, loco Indram colentes, suis facultatibus quotannis expendendo. Pro nonnullis, motus spiritualis a Krishna incepit aliquid in eo quod ibat contra orthodoxos cultus deorum Vedicorum sicut Indra. In Bhagavat Purana, Krishna dicit pluviam e proximo monte Govardhana venisse, et monuisse ut populum collis loco Indrae coleret. Quo facto Indram furens, magnam tempestatem mittens eos punivit. Tunc Krishna Govardhan sustulit et super populum quasi umbellam tenuit.

Bellum Kurukshetra (Mahabharata) :
Cum proelium ineluctabile videretur, occasionem eligendi Krishna utraque parte praebuit inter se vel unum exercitum vocatum narayani vel se, sed ea lege ne telum aliquod moveret. Arjuna, pro Pandavas, Krishna ex parte habere voluit, et Duryodhana, Kaurava princeps, exercitum Krishna elegit. In magni pugnae tempore Krishna agit aurigam Arjunae, quia haec positio telorum usum non requirebat.

Qui postquam in aciem venit, et videns inimicos suos esse familiam, avum, cognatos suos et suos, Arjuna commotus est, et cor suum non sinit pugnare, et mallet regno renuntiare ac deponere. Gandiv (Arjuna arcus). Krishna deinde de proelio eum admonet, colloquio mox prolato in sermonem quem postea Bhagavad Gita compilavit.

Krishna quaesivit Arjuna, “Habesne intra tempus, oblitus facinorum Kauravasorum, qui fratrem natu maximum regem Yudhishtiram non recipias, totum Regnum usurpans sine ulla portione Pandavas cedentem, contumelias et difficultates Pandavas vindicare, conari. Pandavas trucidare in domo hospitii Barnava lac, palam detrahere et dehonestare conatus Draupadi. Krishna adhuc hortatus est in clarissimo suo Bhagavad Gita, “Arjuna, ne analysibus philosophicis hoc temporis puncto quasi Pundit agas. Scis Duryodhana et Karna maxime diu zelum et odium tibi suscepisse Pandavas et male velle iter suum probare. Scis Bhishmacharya et Magistros tuos ligatos esse ad suam dharma tuendi unitarianam potentiae Kuru throni. Porro, Arjuna, mortalis es deputatus ad explendam voluntatem meam, cum Kauravas in utroque modo moriturus es propter eorum cumulum peccatorum. Aperi oculos tuos o Bhaarata et scito me omnia in me ipso circumdari Karta, Karma et Kriya. Nullus nunc contemplationis locus aut compunctio postea est, immo tempus belli est et mundus recordabitur tuae potentiae et immensae potentiae ad tempus futurum. Surge igitur, Arjuna!, obstringe Gandivam tuam, et omnes partes tremescunt usque ad extremos fines, chordae repercussu».

Krishna in bello Mahabharata altissime vim habuit eiusque consectaria. Kurukshetra cogitaverat bellum ultimum esse, postquam ultro nuntius fuit ad pacem inter Pandavas et Kauravas faciendam. Sed postquam haec pax frustra tractata est et in bellum conscenditur, tum callidus factus est princeps. In bello, Arjuna irato, quod contra maiores suos in vero animo non pugnabat, Krishna semel rotam currum sustulit ut pro telo Bhishma utatur. Quo viso, Bhishma arma omisit et Krishna rogavit ut eum interficeret. Tamen Arjuna Krishna excusavit, pollicitus est se cum plena dedicatione pugnaturum esse et proelium continuatum est. Krishna Yudhisthira et Arjuna praeceperat ut ad Bhishmam rediret munus victoriae quod dederat Yudhisthira ante bellum incohatum, cum ipse obsisteret ad victoriam. Bhishma nuntium intellexit et significat per quod arma demitteret quae esset si mulier proelium inisset. Postero die, in partes Krishnae, Shikhandi (Amba reborn) Arjunam ad pugnam comitatus est et sic, Bhishma, arma posuit. Hoc momentum in bello fuit, quod Bhishma princeps exercitus Kauravensium erat et bellicosissimus praeliorum bellator. Krishna adiuvit Arjuna in occisione Jayadratha, qui alios quattuor fratres Pandava in sinu tenuerat, cum Arjuna filius Abhimanyu ingressus est formationis Dronae Chakravyuha-in qua conatus simultaneus octo bellatorum Kaurava interfectus est. Krishna etiam casum Dronae fecit, cum Bhima elephantum nomine Ashwatthama, nomen filii Dronae, interficere significavit. Pandavas clamare incepit Ashwatthama mortuum esse, sed Drona noluit credere iis dicens se credere solum si id audiret ex Yudhisthira. Krishna sciebat Yudhisthira nunquam mendacium dicere, ita callidam machinationem excogitavit ut Yudhisthira mentiretur et Drona simul de morte filii sui persuasum esset. Die interrogatus a Drona, Yudhisthira proclamavit
"Ashwathama Hatahath, naro va Kunjaro va"
i.e. Ashwathama mortuus erat sed fuit nec certus an filius Dronae vel elephantis erat. Sed simul ac Yudhisthira primam aciem ediderat, Pandava exercitus in directione Krishna in celebratione cum tympanis et conchis erupit, in cuius strepitu Drona secundam partem declarationis Yudhisthirae audire non potuit et filium quidem mortuum esse assumpsit. Moerore victus armis depositis, Dhrishtadyumna in instructione Krishna Drona capite plexus est.

Cum Arjuna Karna pugnabat, hi rotae currus in terram demerserunt. Dum Karna currum e complexu Terrae tollere conetur, Krishna Arjuna admonuit quomodo Karna et alter Kauravas omnes certaminis regulas fregisset, dum simul oppugnaret Abhimanyu et occideret, et Arjunam in ultione ordine facere persuasit. occidere Karna. Inter ultimum belli tempus, cum Duryodhana matri Gandhari obviam iret, ut eius benedictiones acciperet quae omnes corporis partes converteret in quas aspectus eius adamas incidit, Krishna eum fallit ut Musa folia gestans inguina abscondat. Cum Duryodhana Gandhari occurrit, eius visio et benedictiones in totum corpus cadunt praeter inguina et femora, et de eo misera fit quod totum corpus ad adamantem convertere non potuit. Cum Duryodhana in pugna clavae cum Bhima erat, ictus Bhima in Duryodhana nihil profecit. Quo audito, Krishna Bhimam voti sui admonuit ut Duryodhana eum in femur feriendo interficeret, et Bhima idem fecit ut bellum vinceret quamvis contra machinis pugnae machinis (cum Duryodhana ipse in omnibus rebus praeteritis LEX se fregisset. ). Ita consilium Krishna singulare adiuvit Pandavas, ut Mahabharata bellum vinceret, omnium optimatum Kaurava bellatorum ruinam afferens, nullo telo levato. Etiam Parikshit Arjunae nepotem vitam reduxit, qui telo Brahmastra ab Ashwatthama in utero matris petitus fuerat. Parikshit successor Pandavas factus est.

uxorem:
Krishna octo uxores principales habuit, quae Ashtabharya quoque notae sunt: ​​Rukmini, Satyabhama, Jambavati, Nagnajiti, Kalindi, Mitravinda, Bhadra, Lakshmana, aliaeque 16,100, 16,000 vel XNUMX (numerus in scripturis varius) e Narakasura eruti sunt. Qui in palatio suo violenter custoditi fuerant, et postquam Krishna Narakasura interfecerat, eas liberavit et eas liberavit. Krishna accepit omnes, ut eos ab interitu et infamia liberaret. Hos in novo palatio suo hospitio dedit et in societate officiorum locum. Inter hos principes interdum Rohini dicuntur.

Bhagavata Purana, Vishnu Purana, Harivamsa filios Krishna ab Ashtabharya recenset cum aliqua variatione; dum Rohini filii interpretantur innumeras uxores iuniorum liberos. Inter filios notissimi sunt Pradyumna, filius maximus Krishna (et Rukmini) et Samba, filius Jambavati, quorum actus ad perniciem familiae Krishnae ducebantur.

Mors,
Multo post bello Mahabharat confecto, Krishna in saltu sedebat, cum venatorem mani in pedibus accepit ut oculus animalis et sagittam iecit. quando veniens et videns krishna perculsus est et veniam postulavit.
Krishna subridens dixit – Non debes paenitere, quia Bali in ultimo partu fuisti, et ego sicut Rama occidi te post arborem. Debeo hoc corpus relinquere et occasionem vitae finiendae exspectabam et te exspectabam ut debitum karmic inter me et me et finirem.
Post Krishna corpus relictum, Dwarka in mari delapsus est. Maxime Yadus in bello Prabhas iam mortuus est. Gandhari maledixit Krishna suam familiam etiam ut Kauravas finiret.
Postquam Dwarka submersa est, laeva Yadus Mathuram rediit.

Krishna as per Darwin's Theoria Evolutionis:
Amicus Krishna ut perfectus homo modernus suggerit. Theoria salutis aptissimae iungitur et nunc homines facti sunt multo smarter et musica, choreis et festivitatibus uti incepit. Inter arma et inimicitias in familia facta sunt. Societas calliditas facta est ac devia, temporis necessitas. Dolor erat, varius et est sit amet sapien. Magis similis dies hodiernus est.

templa,
Quaedam templa pulchra et clara sunt;
Prem Mandir:
Prem Mandir, in oppido sancto Vrindavan constructa, unum ex novis templis Shri Krishna dicatum est. Templum structura spirituali Maharaj Guru Kripalu constitutum est.

Praecipua structura marmorea aedificata incredibiliter pulchra et monumentum scholasticum est quod veram historiam Sanatanae LEX reflectit. Figurae Shri Krishna et eius sequaces depingentes eventus magni momenti circa existentiam Domini templum principale tegunt.

Credits Ad original photographers et artifices