1 versum:
|
|
||1||
dhṛitarāśhtra uvācha
dharma-kṣhetre kuru-kṣhetre samavetā yuyutsavaḥ
māmakāḥ pāṇḍavāśhchaiva kimakurvata sañjaya
Commentarii huius Vers.
Rex Dhritarashtra, praeterquam a nativitate caecus, etiam spirituali sapientia orbatus est. Eius erga suos filios eum a via virtutis deviare fecit et regnum Pandavae iustum usurpare. Ipse sibi conscius iniuriae suae in nepotibus suis Pand. Conscientia conscia eum de eventu pugnae sollicitavit, unde a Sanjay de rebus gestis in campo Kurukshetra, ubi bellum gerendum erat, quaesivit.
In hoc versu quaesivit Sanjay, quid fecerunt filii et filii Pandu, congregatis in campo? lam apparebat eo consilio ut pugnandi causa convenissent. Ita naturale est quod pugnaret. Cur Dhritarashtra sentire necessitatem quaerunt quid fecerunt?
Dubium autem eius cognosci potest ex verbis usus-.LEX kṣhetreTerra LEX (virtus actio). Kurukshetra terra sacra erat. In Shatapath Brahman descriptus est; kurukṣhetraṁ deva yajanam [V1]. "Kurukshetra est arena deorum caelestium". Sic terra nutrita LEX. Dhritarashtra apprehendit impressionem terrae sanctae Kurukshetrae facultatem discriminis in filiis excitaret et caedem cognatorum suorum Pandavas tamquam impropriam spectarent. Ita ratus ad concordiam se convenire. Dhritarashtra valde sensit displicentiam in hac possibilitate. Putabat si filii indutias agerent, Pandavas impedimentum illis mansurum esse, unde bellum fieri satius erat. Eodem tempore, incertus belli eventus, suorum fortunam cognoscere cupiebat. Quam ob rem quaesivit Sanjay de gressibus ad campum Kurukshetra, ubi duo exercitus convenerant.
Source: bhagwatgeeta.org
