sri-Bhagavan uvaca
abhayam sattva-samsuddhir
jnana-yoga-vyavasthitih
danam damas ca yajnas ca
svadhyayas tapa arjavam
ahimsa satyam akrodhas
tyagah santir apaisunam
daya bhutesv aloluptvam
mardavam hrir acapalam
tejah ksama dhrtih saucam
adroho nati-manita
bhavanti sampadam daivim
abhijatasya bharata
Beatus Dominus dixit: Intrepiditas, purgatio vitae, spiritualis cognitionis cultura, caritas, continentia, sacrificii observantia, studium Vedas, austeritas et simplicitas; nonviolentia, veritas, libertas ab ira; abrenuntiatio, tranquillitas, aversio culpae, misericordia ac libertas avaritiae; mansuetudo, modestia, constantia; vigor, indulgentia, fortitudo, munditia, libertas ab invidia, amorque honoris, haec transcendentia, fili Bharata, ad piis hominibus natura divina praeditis pertinent.
CONSILIUM
Ineunte Quinto decimo Capitulo explicatum est lignum banyan huius mundi materialis. Extra radices ex eo entia activitates viventium comparabantur, quaedam fausta, quaedam inauspicata. Nono quoque Capitulo devas, sive pius ac asurasimpii seu daemones explicabantur. Nunc, secundum Vedic ritum, actiones in modo bonitatis auspicatae habentur pro progressu in via liberationis, et tales operationes cognoscuntur uti. deva prakrtinatura transcendens.
Qui in natura transcendentia sunt, liberationis iter proficiunt. Illis autem qui modo passionis et ignorantiae agunt, nulla possibilitas liberationis est. Aut remanebunt in hoc mundo materiali sicut homines, aut descendent inter species animalium, vel etiam inferiores formas vitae. In hoc capite decimo sexto Dominus ostendit naturam transcendentem, et ejus qualitates consequentes, tum naturam daemoniacam et ejus qualitates. Explicat etiam commoda et incommoda earum rerum.
Verbum abhijatasya quod attinet ad aliquem natum ex qualitatibus transcendentibus seu pias inclinationibus valde significantes. Prolem gignere in pio aere notum est in Scripturis Vedic Garbhadhana-samskara. Si parentes puerum in piis qualitatibus volunt, sequantur decem principia hominis. In Bhagavad-gita studuimus etiam ante sexum illam vitam ad gignendum bonum puerum esse Krsna Ipse. Sexus vita non damnatur modo processus in conscientia Krsna adhibetur.
Qui in conscientia Krsna sunt, saltem non debent filios procreare ut felium et canum, sed eos gignere debent ut post partum Krsna conscii fiant. Utilitas illa debet esse filii nati patris vel matris in conscientia Krsna detenta.
Socialis institutio quae varnasrama-dharma-institutio societatis dividens in quattuor partes vel castella — non intellegitur societatem humanam secundum nativitatem dividere. Hae divisiones sunt secundum qualitatem institutionis. Societatem custodiant in statu pacis et prosperitatis.
Qualitates hic memorantur sicut qualitates transcendentes significatae ad proficiendum in intellectu spirituali ut homo e mundo materiali liberari possit. In varnasrama institutis sannyasi, vel persona in renuntiato ordine vitae, dux censetur vel spiritualis magister omnium dignitatum et ordinum. A brahmana spiritualis magister censetur in tribus aliis partibus societatis, scilicet ksatriyas, quod vaisyas et sudras; sed sannyasiqui in summa institutionis est, spiritualis magister censetur brahmanas quoque. Nam a * sannyasine quid intrepide. Quia a sannyasi solus debet esse sine ullo subsidio ac cautione subsidii, simpliciter pendere a misericordia supremae Personalitatis divinitatis.
Si cogitet, "Postquam hospites meos, quis me tuebitur?" renuntiatum vitae ordinem non recipiat. Prorsus convincendum est Krsna seu supremam personalitatem divinitatis in aspectu locali eius uti Paramatma semper intus esse, omnia videre et semper scire quid quisque facere intendat.
