Narasimha Avatar (नरसिंह), Narasingh, Narsingh en Narasingha, in afgeleide talen, is een avatar van Vishnu en een van de populairste godheden van het hindoeïsme, zoals blijkt uit vroege heldendichten, iconografie en tempel- en festivalaanbidding gedurende meer dan een millennium.

Narasimha wordt vaak voorgesteld als half mens/half leeuw, met een mensachtige torso en onderlichaam, met een leeuwachtig gezicht en klauwen. Dit beeld wordt op grote schaal aanbeden in de vorm van een godheid door een aanzienlijk aantal Vaishnava-groepen. Hij staat vooral bekend als de ‘Grote Beschermer’ die zijn toegewijden specifiek verdedigt en beschermt in tijden van nood. Aangenomen wordt dat Vishnu de avatar heeft genomen om de demonenkoning Hiranyakashipu te vernietigen.

Hiranyaksha's broer Hiranyakashipu wil wraak nemen door Heer Vishnu en zijn volgelingen te vernietigen. Hij voert boete uit om Brahma, de god van de schepping, tevreden te stellen. Onder de indruk van deze daad biedt Brahma hem alles aan wat hij wil.

Hiranyakashipu vraagt ​​om een ​​lastige zegen van Brahma, die als volgt gaat.

“O mijn heer, o beste van de zegengevers, als u mij zo vriendelijk wilt zijn de zegen te verlenen die ik verlang, laat mij dan alstublieft niet de dood ontmoeten door een van de levende wezens die door u zijn geschapen.
Sta mij toe dat ik niet binnen of buiten een woning sterf, overdag of 's nachts, noch op de grond of in de lucht. Geef mij dat mijn dood niet veroorzaakt wordt door enig wapen, noch door enig mens of dier.
Sta mij toe dat ik de dood niet tegenkom van welke entiteit dan ook, levend of niet-levend, die door u is geschapen. Sta mij verder toe dat ik niet word gedood door welke halfgod of demon dan ook, of door welke grote slang dan ook van de lagere planeten. Omdat niemand je op het slagveld kan doden, heb je geen concurrent. Verleen mij daarom de zegen dat ook ik geen rivaal mag hebben. Geef mij de exclusieve heerschappij over alle levende wezens en presiderende goden, en geef mij alle glorie die door die positie wordt verkregen. Geef mij bovendien alle mystieke krachten die zijn verkregen door langdurige boetedoeningen en de beoefening van yoga, want deze kunnen op geen enkel moment verloren gaan.’

Brahma verleent de zegen.
Met vrijwel geen angst voor de dood ontketent hij terreur. Verklaart zichzelf als god en vraagt ​​mensen geen andere naam van God uit te spreken dan de zijne.
Op een dag, terwijl Hiranyakashipu boetedoeningen uitvoerde op de Mandarachala-berg, werd zijn huis aangevallen door Indra en de andere devata's. Op dit punt komt de Devarshi (goddelijke wijze) Narada tussenbeide om Kayadu te beschermen, die hij beschrijft als zondeloos. Na deze gebeurtenis neemt Narada Kayadu onder zijn hoede en terwijl onder leiding van Narada, haar ongeboren kind (Hiranyakashipu-zoon) Prahalada, getroffen wordt door de transcendentale instructies van de wijze, zelfs in zo’n jong ontwikkelingsstadium. Zo begint Prahlada later symptomen te vertonen van deze eerdere training door Narada, en wordt hij geleidelijk erkend als een toegewijde volgeling van Vishnu, tot grote teleurstelling van zijn vader.

Hiranyakashipu was woedend over de toewijding van zijn zoon aan Vishnu, aangezien de god zijn broer had vermoord. Uiteindelijk besluit hij filicide te plegen. Maar elke keer dat hij de jongen probeert te vermoorden, wordt Prahlada beschermd door de mystieke kracht van Vishu. Desgevraagd weigert Prahlada zijn vader te erkennen als de opperheer van het universum en beweert dat Vishnu alomtegenwoordig en alomtegenwoordig is.

Hiranyakashipu wijst naar een nabijgelegen pilaar en vraagt ​​of ‘zijn Vishnu’ erin zit en zegt tegen zijn zoon Prahlada. Prahlada antwoordt dan:

“Hij was, Hij is en Hij zal zijn.”

Hiranyakashipu, die zijn woede niet kan beheersen, slaat de pilaar kapot met zijn strijdknots, en na een tumultueus geluid verschijnt Vishu in de vorm van Narasimha eruit en beweegt zich om Hiranyakashipu aan te vallen. ter verdediging van Prahlada. Om Hiranyakashipu te doden en de zegen van Brahma niet te verstoren, wordt de vorm van Narasimha gekozen. Hiranyakashipu kan niet worden gedood door mens, deva of dier. Narasimha is geen van beide, aangezien hij een vorm van Vishu is die geïncarneerd is als deels mens, deels dier. Hij komt Hiranyakashipu tegen in de schemering (wanneer het noch dag noch nacht is) op de drempel van een binnenplaats (noch binnen noch buiten), en legt de demon op zijn dijen (noch aarde noch ruimte). Met behulp van zijn scherpe vingernagels (noch levend noch levenloos) als wapens, ontmantelt hij de demon en doodt hij.

Nasleep:
Er is nog een verhaal over Lord Shiva vecht met Narasimha om hem te kalmeren. Na het doden van Hiranyakashipu werd de woede van Narasimha niet gestild. De wereld beefde, uit angst voor wat hij zou kunnen doen. De deva's (de goden) verzochten Shiva om Narasimha aan te pakken.

Aanvankelijk brengt Shiva Virabhadra voort, een van zijn angstaanjagende vormen, om Narasimha te kalmeren. Toen dat niet lukte, manifesteerde Shiva zich als de mens-leeuw-vogel Sharabha. Shiva nam toen de Sharabha-vorm aan.

Sharabha viel vervolgens Narasimha aan en greep hem vast totdat hij geïmmobiliseerd was. Zo onderdrukte hij de angstaanjagende woede van Narasimha. Narasimha werd een toegewijde van Shiva nadat hij door Sharabha was gebonden. Sharabha onthoofde vervolgens Narasimha en onthuide, zodat Shiva de huid en de leeuwenkop als kledingstuk kon dragen. De Linga Purana en Sharabha Upanishad vermelden ook deze verminking en moord op Narasimha. Na de verminking nam Vishnu zijn normale gedaante aan en trok zich terug in zijn verblijfplaats, nadat hij Shiva naar behoren had geprezen. Vanaf dat moment werd Shiva bekend als “Sharabeshamurti” of “Simhagnamurti”.

Deze mythe is bijzonder interessant omdat ze de rivaliteit tussen Shaivites en Vaishnavites uit het verleden naar voren brengt.

Narasimha volgens de evolutietheorie:
De zoogdieren of semi-amfibieën evolueerden geleidelijk tot mensachtige wezens, die op twee benen konden lopen, hun handen gebruikten om dingen vast te houden, maar de hersenen waren nog niet zo ontwikkeld. Ze hadden een mensachtig onderlichaam en een dierlijk bovenlichaam.
Hoewel het niet bepaald apen zijn, past Narsimha Avatar redelijk goed in de bovenstaande beschrijving. Hoewel het geen directe verwijzing is, zou het zeker een aapmens betekenen.
Een interessant punt hier is dat degenen die zich bewust zijn van het verhaal van Narsimha, hij verschijnt op een tijd, plaats en setting, waar elk attribuut midden in twee dingen staat (noch mens noch dier, noch thuis noch daarbuiten, noch dag noch nacht)

Tempels: Er zijn meer dan 100 tempels van Narasimha. Waarvan de beroemde zijn,
ahobilam. Ahobalam ligt in de Allagadda-mandal van het district Kurnool in Andhra Pradesh. Dit is de plaats waar de Heer Hiranyakasipu doodde en Prahalada redde.

Sri Lakshmi Narasimhar-tempel, Dat ligt ongeveer 55 km van Chennai en 21 km van Arakkonam, in Narasingapuram, Thiruvallur

Credits: Foto- en beeldcredits voor de originele artiesten en uploaders