Ik denk dat het goed is

De meeste stoere hindoegoden/godinnen Deel II: Shiva

Ik denk dat het goed is

De meeste stoere hindoegoden/godinnen Deel II: Shiva

Mahakaal

3 minuten lezen
bekeken 227

21 december 2014
3 minuten lezen
bekeken 227

Shiva Een van de meest stoere hindoe-GOD's, ook wel aangeduid met namen als Rudra, Mahadev, Trayambak, Natraja, Shankar, Mahesh, etc. wordt beschouwd als de personificatie van het mannelijke element van het universum. In de heilige drie-eenheid van het hindoeïsme wordt hij beschouwd als de ‘vernietiger’ van de kosmos.

Dat is de omvang van zijn toorn, waarvan hij een van de hoofden had afgehakt Brahma, die een belangrijke god is en toevallig ook deel uitmaakt van de drie-eenheid. De hindoeïstische mythologie staat bol van zijn heldendaden.

De aard en het karakter van Shiva worden gekenmerkt door eenvoud, maar toch zijn er onvoorspelbare, tegenstrijdige en complexe filosofische trekken in zijn persoonlijkheid. Hij wordt beschouwd als de grootste danser en muzikant, maar toch blijft hij liever weg van de pracht van de hemel. Shiva is een kluizenaar, leeft een teruggetrokken leven en geniet van het gezelschap van gruwelijke en verschoppelde wezens Pisacha's (vampiers) en zwart (Spook). Hij kleedt zichzelf aan met tijgerhuid en spuit menselijke as over zichzelf heen. Shiva houdt van bedwelming (opium, cannabis en hasj worden hem tot op de dag van vandaag openlijk aangeboden in hindoetempels!) Maar hij staat bekend als goedhartig, onzelfzuchtig en als bewaarder van het kosmische evenwicht. Niet alleen heeft hij demonen en egoïstische halfgoden gedood, hij heeft alle grote helden uit de Indiase mythologie verdorie verslagen, zoals Arjuna, Indra, Mijter etc. op een gegeven moment om hun ego te vernietigen.

In de hedendaagse hindoereligie is Shiva een van de meest gerespecteerde goden. Maar hij is ook de meest gevreesde.

Er zijn vele versies van dit verhaal. In al deze gevallen zijn er echter bepaalde gemeenschappelijke observaties. Brahma was een conformistische, brahmaanse god. Een kritische studie van zijn karakter zou zijn vooroordelen en oneerlijke vooroordelen jegens Raksha's, Gandharva, Vasu, niet-menselijke rassen en lagere scheppingsvormen aan het licht brengen. Brahma is niet onsterfelijk. Hij kwam voort uit de navel van Vishnu en kreeg de verantwoordelijkheid om de mensheid te scheppen. Shiva daarentegen is iets anders en gaat verder dan Brahma. Als de alomtegenwoordige aanwezige mankracht van de kosmos aanbad Shiva alle vormen van creatie zonder enige vooringenomenheid en vooroordelen. Er zijn geen offers toegestaan in Shiva-tempels. Zelfs het breken van kokosnoten (wat symbolisch is voor mensenoffers) is verboden, ondanks dat het offeren een essentieel onderdeel is van de Vedische/brahmaanse cultuur.

Shiva's gunsten rakshasa's waren de hoofdoorzaak van alle grote ongeregeldheden en invasies in het paradijs (Swarga). De vier hoofden van Brahma waren representatief voor vier dimensies van zijn denken. Eén ervan keek neer op Shiva, en was puristisch en Devkula (handig voor het Arische ras!) supremacist. Brahma koesterde enige wrok tegen Shiva, want hij had een van Brahma's biologische zonen Daksha (die toevallig ook Shiva's schoonvader was!!) vermoord.
Nog steeds in zijn Shankara (koele) vorm had Shiva Brahma bij verschillende gelegenheden verzocht vriendelijker en inclusiever te zijn, maar dat was allemaal tevergeefs. Uiteindelijk bezwijkend voor zijn woede nam Shiva de gevreesde vorm van Bhairava aan en hakte het vierde hoofd van de Brahma af, dat zijn egoïstische kant vertegenwoordigde.

Shiva is representatief voor de egalitaire en alomvattende geest van het hindoeïsme. Hij stond op het punt Ravana te steunen tegen Ram, al was het niet vanwege Ravana's torenhoge ego. Hoewel de lijst van zijn slachtoffers de who’s who uit de Indiase mythologie omvat (hij spaarde zelfs zijn eigen zoon Ganesh niet!), wordt Shiva beschouwd als de gemakkelijkste god om tevreden te zijn.