Wie is Jayadratha?

Koning Jayadratha was de koning van Sindhu, de zoon van koning Vridhakshatra, echtgenoot van Dussla, de enige dochter van koning Dritarastra en koningin Gandhari van Hastinapur. Hij had nog twee andere vrouwen, behalve Dushala, prinses van Gandhara en de prinses van Kamboja. De naam van zijn zoon is Surath. Hij speelt een zeer korte maar zeer belangrijke rol in Mahabharata als een slechterik, die indirect verantwoordelijk was voor de ondergang van Abhimanyu, zoon van Arjuna, de derde Pandava. Zijn andere namen waren Sindhuraja, Saindhava, Sauvira, Sauviraja, Sindhuraṭ en Sindhusauvirabharta. Het woord Jayadratha in het Sanskriet bestaat uit twee woorden: Jaya betekent Overwinnaar en ratha betekent strijdwagens. Jayadratha betekent dus dat hij overwinningswagens heeft. Een minder bekend feit over hem is dat Jayadratha ook aanwezig was bij het dobbelspel, tijdens de laster van Draupadi.

Geboorte van Jayadratha en de zegen 

Koning van Sindhu, Vridhakshatra, hoorde ooit een profetie dat zijn zoon Jayadratha zou kunnen worden gedood. Vridhakshatra, die bang was voor zijn enige zoon, werd bang en ging naar de jungle om tapasya en boete te doen en werd een wijze. Zijn motief was om de zegen van volledige onsterfelijkheid te verwerven, maar dat mislukte. Door zijn tapasya kon hij alleen maar de zegen ontvangen dat Jayadratha een zeer beroemde koning zou worden en dat de persoon die ervoor zorgt dat Jayadratha's hoofd op de grond valt, het hoofd van die persoon in duizend stukken wordt verdeeld en zal sterven. Koning Vridhakshatra was opgelucht. Hij maakte op zeer jonge leeftijd Jayadratha, de koning van Sindhu, en ging de jungle in om boete te doen.

Dushala's huwelijk met Jayadratha

Er wordt aangenomen dat Dushala met Jayadratha was getrouwd om een ​​politieke alliantie te vormen met het Sindhu-koninkrijk en het Maratha-koninkrijk. Maar het huwelijk was helemaal geen gelukkig huwelijk. Niet alleen trouwde Jayadratha met twee andere vrouwen, maar hij was ook respectloos en onbeleefd tegenover vrouwen in het algemeen.

Draupadi's ontvoering door Jayadratha

Jayadratha was een gezworen vijand van Pandava's, de reden van deze vijandschap is niet moeilijk te raden. Ze waren rivalen van Duryadhana, de broer van zijn vrouw. En ook koning Jayadratha was aanwezig in de swambara van prinses Draupadi. Hij was geobsedeerd door de schoonheid van Draupadi en was wanhopig op zoek naar haar hand in het huwelijk. Maar in plaats daarvan was Arjuna, de derde Pandava, degene die met Draupadi trouwde en later trouwden ook de andere vier Pandava's met haar. Dus Jayadratha had Draupadi al lang geleden kwaad in de gaten gehouden.

Op een dag, tijdens de tijd dat de Pandava's in het bos zaten, verbleven ze, nadat ze alles hadden verloren in het kwaadaardige dobbelspel, in het Kamakya-bos. Pandava's gingen op jacht en hielden Draupadi onder de voogdij van een wijze genaamd Dhauma, de ashram Trinabindu. Op dat moment trok koning Jayadratha samen met zijn adviseurs, ministers en legers door het bos, op weg naar het koninkrijk Salva, voor haar huwelijk met haar dochter. Plotseling zag hij Draupadi, die tegen de Kadamba-boom stond en naar de stoet van het leger keek. Hij kon haar niet herkennen vanwege haar zeer eenvoudige kleding, maar was gefascineerd door haar schoonheid. Jayadratha stuurde zijn goede vriend Kotikasya om naar haar te informeren.

Kotikasya ging naar haar toe en vroeg haar wat haar identiteit is: is ze een aardse vrouw of een apsara (goddelijke vrouw, die danste in de rechtszaal van de god). Was zij Sachi, de vrouw van Heer Indra, kwam hier voor wat afleiding en frisse lucht. Hoe was ze zo mooi. Die zo gelukkig was iemand zo mooi als zijn vrouw te krijgen. Hij gaf zijn identiteit op als Kotikasya, een goede vriend van Jayadratha. Hij vertelde haar ook dat Jayadratha gebiologeerd was door haar schoonheid en zei dat hij haar moest halen. Draupadi schrok, maar kalmeerde zichzelf snel. Ze maakte haar identiteit bekend en vertelde dat ze Draupadi was, de vrouw van Pandavas, met andere woorden, de zwager van Jayadratha. Ze vertelde dat, aangezien Kotikasya nu haar identiteit en haar familierelaties kent, ze van Kotikasya en Jayadratha zou verwachten dat ze haar verdiende respect zouden betuigen en de koninklijke etiquettes van manieren, spreken en handelen zouden volgen. Ze vertelde ook dat ze voorlopig van haar gastvrijheid kunnen genieten en kunnen wachten tot Pandava's komen. Ze zouden spoedig arriveren.

Kotikasya ging terug naar koning Jayadratha en vertelde hem dat de mooie dame die Jayadratha zo graag wilde ontmoeten, niemand minder was dan koningin Draupadi, de vrouw van Panch Pandavas. De boze Jayadratha wilde van de afwezigheid van Pandava gebruik maken en zijn verlangens vervullen. Koning Jayadratha ging naar de ashram. Devi Draupadi was aanvankelijk erg blij Jayadratha te zien, de echtgenoot van Pandavas en Kaurava's enige zus Dushala. Ze wilde hem hartelijk welkom heten en gastvrijheid bieden, tot aan de komst van Pandava's. Maar Jayadratha negeerde alle gastvrijheid en koninklijke etiquettes en begon Draupadi een ongemakkelijk gevoel te geven door haar schoonheid te prijzen. Toen achtervolgde Jayadratha Draupadi en zei tegen de mooiste vrouw op aarde, de prinses van Panch, dat ze haar schoonheid, jeugd en lieflijkheid in het bos niet moest verspillen door bij schaamteloze bedelaars als Panch Pandavas te verblijven. Liever zou ze bij een machtige koning zoals hij moeten zijn, en alleen dat past bij haar. Hij probeerde Draupadi te manipuleren om met hem mee te gaan en met hem te trouwen, omdat alleen hij hem verdient en hij haar zou behandelen als de enige koningin van haar hart. Draupadi voelde waar de dingen naartoe gingen en besloot de tijd te doden door te praten en te waarschuwen totdat Pandava's arriveren. Ze waarschuwde Jayadratha dat zij de koninklijke echtgenote is van de familie van zijn vrouw, dus ze is ook familie van hem, en er wordt van hem verwacht dat hij een familiedame verlangt en probeert het hof te maken. Ze voegde eraan toe dat ze heel gelukkig getrouwd was met Pandavas en ook moeder was van hun vijf kinderen. Hij moest proberen zichzelf onder controle te houden, fatsoenlijk te zijn en een decorum te handhaven, anders zou hij de ernstige gevolgen van zijn slechte daad onder ogen moeten zien, zoals Panch Pandavas. zou hem niet sparen. Jayadratha werd wanhopiger en zei tegen Draupadi dat hij moest stoppen met praten, hem naar zijn strijdwagen moest volgen en met hem moest vertrekken. Draupadi werd woedend nadat hij zijn durf had opgemerkt en keek hem boos aan. Met strenge ogen zei ze tegen hem dat hij de ashram moest verlaten. Toen hij opnieuw werd geweigerd, bereikte Jayadratha's wanhoop een hoogtepunt en nam hij een zeer overhaaste en slechte beslissing. Hij sleepte Draupadi uit de ashram, nam haar met geweld mee naar zijn strijdwagen en vertrok. Draupadi huilde en jammerde en schreeuwde om hulp met de hoogste toon van haar stem. Toen hij dat hoorde, snelde Dhauma naar buiten en volgde hun strijdwagen als een gekke man.

Ondertussen keerden Pandava's terug van de jacht en het verzamelen van voedsel. Hun dienstmeisje Dhatreyika informeerde hen over de ontvoering van hun dierbare vrouw Draupadi door hun zwager, koning Jayadratha. Pandava's werden woedend. Nadat ze goed waren uitgerust, volgden ze de strijdwagen in de richting die de meid had aangegeven, achtervolgden hen met succes, versloegen met gemak het hele leger van Jayadratha, vingen Jayadratha en redden Draupadi. Draupadi wilde dat hij stierf.

Vernedering van koning Jayadratha door Panch Pandavas als straf

Nadat ze Draupadi hadden gered, boeiden ze Jayadratha. Bhima en Arjuna wilden hem vermoorden, maar Dharmaputra Yudhisthira, de oudste van hen, wilde dat Jayadratha leefde, omdat zijn vriendelijke hart aan hun enige zus Dussala dacht, aangezien ze veel zou moeten lijden als Jayadratha stierf. Devi Draupadi was het daar ook mee eens. Maar Bhima en Arjuna wilden Jayadratha niet zo gemakkelijk verlaten. Jayadratha kreeg dus een goede basis met veelvuldige stoten en trappen. Als aanvulling op de vernedering van Jayadratha schoor Pandavas zijn hoofd en spaarde vijf plukjes haar, wat iedereen zal herinneren aan hoe sterk Panch Pandavas waren. Bhima verliet Jayadratha op één voorwaarde: hij zou moeten buigen voor Yudhisthira en zichzelf tot slaaf van Pandava's moeten verklaren en dat bij zijn terugkeer aan iedereen, de vergadering van koningen, moeten geven. Hoewel hij zich vernederd voelde en woedend was van woede, was hij bang voor zijn leven, dus gehoorzaamde hij Bhima en knielde voor Yudhisthira. Yudhisthira glimlachte en vergaf hem. Draupadi was tevreden. Toen liet Pandavas hem los. Jayadratha had zich zijn hele leven niet zo erg beledigd en vernederd gevoeld. Hij kookte van woede en zijn kwade geest wilde wraak.

De zegen gegeven door Shiva

Natuurlijk kon Hij na zo'n vernedering niet terugkeren naar zijn koninkrijk, vooral niet met enige schijn. Hij ging rechtstreeks naar de monding van de Ganges om tapasya en boetedoening te doen om meer macht te verwerven. Met zijn tapasya behaagde hij Heer Shiva en Shiva vroeg hem om een ​​zegen. Jayadratha wilde de Pandava's doden. Shiva zei dat dit voor niemand onmogelijk zal zijn. Toen zei Jayadratha dat hij ze in een oorlog wilde verslaan. Heer Shiva zei dat het onmogelijk zal zijn Arjuna te verslaan, zelfs niet door de goden. Ten slotte gaf Heer Shiva een zegen dat Jayadratha alle aanvallen van Pandava's, behalve Arjuna, slechts één dag zou kunnen tegenhouden en beteugelen.

Deze zegen van Shiva speelde een grote rol in de oorlog van Kurukshetra.

Indirecte rol van Jayadratha in de wrede dood van Abhimanyu

Op de dertiende oorlogsdag van Kurukshetra hadden Kaurava's hun soldaten in de vorm van Chakravyuh opgesteld. Het was de gevaarlijkste opstelling en alleen de grootste van de grote soldaten wisten hoe ze de Chakravyuh moesten betreden en met succes verlaten. Aan de zijde van Pandavas wisten alleen Arjun en Heer Krishna hoe ze Vyuh moesten binnengaan, vernietigen en verlaten. Maar die dag vroegen ze, volgens Shakuni, de oom van moederskant van Duryadhana's plan, Susharma, de koning van Trigat, om Virat, de koning van Matsya, op brute wijze aan te vallen om Arjuna af te leiden. Het was onder het paleis van Virat, waar Panch Pandavas en Draupadi het zijne hadden tijdens het laatste jaar van ballingschap. Arjuna voelde zich dus verplicht om koning Virat te redden en ook Susharma had Arjuna uitgedaagd in een één-op-één gevecht. In die tijd was het negeren van uitdagingen niet iets voor krijgers. Dus besloot Arjuna naar de andere kant van Kurukshetra te gaan om koning Virat te helpen, waarbij hij zijn broers waarschuwde de Chakravyuh niet binnen te gaan, totdat hij terugkeerde en de Kaurava's in kleine veldslagen buiten de Chakravyuh zou betrekken.

Arjuna kreeg het erg druk met de oorlog en toen hij geen tekenen van Arjun zag, besloot Abhimanyu, de zoon van Arjuna en Subhadra, een groot krijger op zestienjarige leeftijd, de Chakravyuhyuh binnen te gaan.

Op een dag, toen Subhadra zwanger was van Abhimanyu, vertelde Arjun Subhadra hoe hij Chakravyuh moest betreden. Abhimanyu kon het proces vanuit de baarmoeder van zijn moeder horen. Maar na een tijdje viel Subhadra in slaap en dus stopte Arjuna met vertellen. Abhimanyu wist dus niet hoe hij Chakravyuh veilig moest verlaten

Hun plan was dat Abhimanyu Chakravyuh zou binnenkomen via een van de zeven ingangen, gevolgd door vier andere Pandava's, ze zouden elkaar beschermen en samen in het centrum vechten totdat Arjuna arriveert. Abhimanyu ging met succes de Chakravyuh binnen, maar Jayadratha, die bij die ingang stond, hield Pandava's tegen. Hij gebruikte de zegen van Lord Shiva. Hoeveel Pandava's ook veroorzaakten, Jayadratha hield ze met succes tegen. En Abhimanyu werd alleen achtergelaten in de Chakravyuh in het bijzijn van de grootste van de grote krijgers. Abhimanyu werd op brute wijze vermoord door iedereen van de oppositie. Jayadratha liet Pandava's naar het pijnlijke tafereel kijken, waardoor ze die dag hulpeloos bleven.

Dood van Jayadratha door Arjuna

Toen Arjun terugkeerde, hoorde hij de oneerlijke en brutale dood van zijn geliefde zoon, en gaf vooral Jayadratha de schuld omdat hij zich verraden voelde. Pandavas vermoordde Jayadratha niet toen hij Draupadi probeerde te ontvoeren en hem vergaf. Maar Jayadratha was de reden dat andere Pandava's niet naar binnen konden gaan om Abhimanyu te redden. Zo boos legde een gevaarlijke eed af. Hij zei dat als hij Jayadratha de volgende dag bij zonsondergang niet kon doden, hij zelf in het vuur zou springen en zijn leven zou opgeven.

Toen hij zo'n felle eed hoorde, besloot elke grote krijger Jayadratha te beschermen door Sakata vyuh vooraan te creëren en Padma vyuh achterin. Binnen Padma vyuh maakte Dronacharya, de opperbevelhebber van Kauravas, een andere vyuh, genaamd Suchi, en hield Jayadratha binnen. het midden van die vyuh. De hele dag bleven alle grote krijgers zoals Dronacharya, Karna en Duryadhana Jayadratha bewaken en Arjuna afleiden. Krishna merkte op dat het bijna zonsondergang was. Krishna verduisterde de zon met behulp van zijn Sudarshana-chakra en iedereen dacht dat de zon onder was gegaan. Kauravas werd erg gelukkig. Jayadratha was opgelucht en kwam naar buiten om te zien dat het echt het einde van de dag was. Arjuna greep die kans. Hij beriep zich op het Pasupat-wapen en doodde Jayadratha.