Vijfduizend jaar geleden was de Kurukshetra-oorlog, tussen de Pandava's en de Kaurava's, de moeder aller veldslagen. Niemand kon neutraal blijven. Je moest aan de Kaurava-kant of aan de Pandava-kant zijn. Alle koningen – honderden – schaarden zich aan de ene of de andere kant. De koning van Udupi koos er echter voor om neutraal te blijven. Hij sprak met Krishna en zei: ‘Degenen die veldslagen voeren, moeten eten. Ik zal de cateraar zijn van deze strijd.’

Krishna zei: ‘Goed. Iemand moet koken en serveren, dus doe jij dat.’ Ze zeggen dat meer dan 500,000 soldaten zich hadden verzameld voor de strijd. De strijd duurde 18 dagen en elke dag stierven er duizenden. Dus de Udupi-koning moest veel minder voedsel koken, anders zou het verloren gaan. Op de een of andere manier moest de catering worden beheerd. Als hij voor 500,000 mensen zou blijven koken, zou het niet werken. Of als hij voor minder kookte, zouden de soldaten honger lijden.

De Udupi-koning slaagde daar heel goed in. Het verbazingwekkende was dat het voedsel elke dag precies genoeg was voor alle soldaten en dat er geen voedsel werd verspild. Na een paar dagen waren de mensen verbaasd: ‘Hoe slaagt hij erin om de exacte hoeveelheid voedsel te koken!’ Niemand kon weten hoeveel mensen er op een bepaalde dag waren gestorven. Tegen de tijd dat ze met deze dingen rekening hadden kunnen houden, zou de volgende dag de ochtend zijn aangebroken en was het weer tijd om te vechten. De cateraar kon onmogelijk weten hoeveel duizenden er elke dag stierven, maar elke dag kookte hij precies de hoeveelheid voedsel die nodig was voor de rest van de legers. Toen iemand hem vroeg: ‘Hoe krijg je dit voor elkaar?’ antwoordde de Udupi-koning: ‘Elke avond ga ik naar Krishna’s tent.

Krishna eet 's nachts graag gekookte aardnoten, dus ik schil ze en bewaar ze in een kom. Hij eet maar een paar pinda's, en als hij klaar is, tel ik hoeveel hij er gegeten heeft. Als het 10 pinda's zijn, weet ik dat er morgen 10,000 mensen dood zullen zijn. Dus als ik de volgende dag de lunch kook, kook ik voor 10,000 mensen minder. Elke dag tel ik deze pinda's en kook ik dienovereenkomstig, en het blijkt goed te zijn.’ Nu weet je waarom Krishna zo nonchalant was tijdens de hele Kurukshetra-oorlog.
Veel van de Udupi-mensen zijn zelfs vandaag de dag cateraars.

credit: Lavendra Tiwari