In hoc Quinto Capitulo Bhagavad gita, Dominus dicit melius operam in devotione operari quam speculatio mentis arida. Obsequium devotionis hoc facilius est quam quod, natura transcendens, unum a reactione liberat. In secundo capitulo explicata sunt praevia animae cognitio et implicatio eius in corpore materiali. Quomodo ex instrumento materiali huius dimicationis a buddhi-yoga, vel devotionis obsequio, etiam explanatum est. In Capitulo Tertio, explicatum est quod homo, qui in suggestu scientiae positus est, nulla amplius habere potest officia ad faciendum.

Et in quarto capitulo dixit Dominus Arjuna quod omnis generis sacrificiorum opera consummantur in scientia. Tamen in fine quarti Capituli, Dominus Arjunam monebat excitare et pugnare, positus in scientia perfecta. Krsna igitur, momentum extollens utriusque operis in devotione et otio in scientia, Krsna perplexus est Arjuna et eius propositum confutavit. Arjuna intelligit renunciationem cognitionis ingerere cessationem omnium operum ut sensuum actionum.

Si autem opera devotionis operantur, quomodo cessat opus? Aliis verbis putat sannyasam vel abdicationem cognitionis ab omni actuum genere esse omnino immunem, quia labor et renuntiatio sibi repugnare videntur. Non videtur intellexisse quod opus plena scientia sit non ignarus, et ideo idem est quod otia. Quaerit ergo, utrum totaliter operetur, an plena scientia operetur.

REPUDIUM: