De achttjinde Adhyay is in oanfoljende gearfetting fan de earder besprutsen ûnderwerpen. Yn elk haadstik fan Bhagavad-gita.

arjuna uvaca
sannyasasya maha-baho
tattvam icchami veditum
tyagasya ca hrsikesa
prthak kesi-nisudana

OERSETTING

Arjuna sei: O machtich bewapene, ik wol it doel begripe fan ferjaan [tyaga] en fan 'e ôfsjoene oarder fan it libben [sannyasa], o moardner fan 'e Kesi-demon, Hrsikesa.

DOEL

 Echt, de Bhagavad-gita is klear yn santjin haadstikken. It achttjinde haadstik is in oanfoljende gearfetting fan de earder besprutsen ûnderwerpen. Yn elk haadstik fan Bhagavad-gita, Lord Krsna beklammet dat devosjonele tsjinst oan 'e Supreme Personality of Godhead it ultime doel fan it libben is. Ditselde punt wurdt yn it Achttjinde Haadstik gearfette as it meast fertroulike paad fan kennis. Yn 'e earste seis haadstikken waard stress jûn oan devosjonele tsjinst: yoginam api sarvesam...

"Fan alles yogis of transendentalisten, ien dy't altyd oan My tinkt yn himsels is it bêste." Yn 'e folgjende seis haadstikken waarden suvere devosjonele tsjinst en har aard en aktiviteit besprutsen. Yn 'e tredde seis haadstikken waarden kennis, ferjaan, de aktiviteiten fan 'e materiële natuer en transzendintale natuer, en devosjonele tsjinst beskreaun. It waard konkludearre dat alle hannelingen moatte wurde útfierd yn gearhing mei de Hege Hear, gearfette troch de wurden om dat siet, dy't Visnu oanjaan, de heechste persoan.

Yn it tredde diel fan Bhagavad-gita, devosjonele tsjinst waard oprjochte troch it foarbyld fan ferline acaryas en de Brahma-sutra, de Vedanta-sutra, dy't oanhellet dat devosjonele tsjinst it ultime doel fan it libben is en neat oars. Bepaalde impersonalists beskôgje harsels monopolisers fan 'e kennis fan Vedanta-sutra, mar eins de Vedanta-sutra is bedoeld foar it begripen fan devosjonele tsjinst, foar de Hear, sels is de komponist fan 'e Vedanta-sutra, en Hy is de kenner derfan. Dat wurdt beskreaun yn it Fyftjinde Haadstik. Yn elke skrift, elke Veda, devosjonele tsjinst is it doel. Dat wurdt útlein yn Bhagavad-gita.

Lykas yn it twadde haadstik is in synopsis fan it hiele ûnderwerp beskreaun, likegoed wurdt yn it achttjinde haadstik ek de gearfetting fan alle ynstruksje jûn. It doel fan it libben wurdt oanwiisd as it ferjaan en it berikken fan 'e transzendintale posysje boppe de trije materiële foarmen fan' e natuer.

Arjuna wol te ferdúdlikjen de twa ûnderskate ûnderwerpen fan Bhagavad-gita, nammentlik ôfskie (tyaga) en de ferneatige oarder fan it libben (sannyasa). Sa freget er de betsjutting fan dizze twa wurden.

Twa wurden brûkt yn dit fers om de Supreme Lord oan te pakken - Hrsikesa en Kesinisudana - binne wichtich. Hrsikesa is Krsna, de master fan alle sinnen, dy't ús altyd helpe kin om mentale sereniteit te berikken. Arjuna freget Him om alles op sa'n manier te gearfetten dat er lykwichtich bliuwe kin. Dochs hat hy wat twifels, en twifels wurde altyd fergelike mei demoanen.

Hy sprekt Krsna dêrom oan as Kesinisudana. Kesi wie in meast formidabele demon dy't troch de Hear fermoarde waard; no ferwachtet Arjuna fan Krsna om de demon fan twifel te deadzjen.

Disclaimer:

Yn 'e Fjirde Adhyay wurdt sein dat in persoan dy't trou is oan in bepaalde soarte fan oanbidding stadichoan ferheven wurdt ta it toaniel fan kennis.

arjuna uvaca
jim sastra-vidhim utsrjya
yajante sraddhayaanvitah
tesam nistha tu ka krsna
sattvam aho rajas tamah

Arjuna sei: O Krsna, wat is de situaasje fan ien dy't de prinsipes fan 'e Skrift net folget, mar oanbidt neffens syn eigen ferbylding? Is hy yn goedens, yn hertstocht of yn ûnwittendheid?

DOEL

Yn it fjirde haadstik, njoggenentritichste fers, wurdt sein dat in persoan dy't trou is oan in bepaalde soarte fan oanbidding stadichoan ferheven wurdt ta it stadium fan kennis en it heechste perfeksjonele stadium fan frede en wolfeart berikt. Yn it sechstjinde haadstik wurdt konkludearre dat ien dy't de prinsipes dy't yn 'e Skriften fêstlein net folget, in asura, demon, en ien dy't de skriftlike foarskriften trou folget wurdt in neamd remeedzje, of healgod.

No, as men, mei leauwen, guon regels folget dy't net neamd wurde yn 'e skriftlike foarskriften, wat is syn posysje? Dizze twifel fan Arjuna moat wurde ferwidere troch Krsna. Binne dejingen dy't in soarte fan God meitsje troch in minske te selektearjen en har leauwen yn him te pleatsen, oanbidde yn goedens, passy of ûnwittendheid? Berikke sokke persoanen it perfekte poadium fan it libben?

Is it mooglik dat se yn echte kennis situearre wurde en harsels ta it heechste perfeksjonele stadium ferheffe? Hawwe dejingen dy't de regels en regeljouwing fan 'e Skriften net folgje, mar dy't leauwe yn wat hawwe en goaden en healgoaden en manlju oanbidde súkses yn har ynspanning? Arjuna stelt dizze fragen oan Krsna.

Disclaimer:

sri-Bhagavan uvaca
abhayam sattva-samsuddhir
jnana-yoga-vyavasthitih
danam damas ca yajnas ca
svadhyayas tapa arjavam
ahimsa satyam akrodhas
tyagah santir apaisunam
daya bhutesv aloluptvam
mardavam hrir acapalam
tejah ksama dhrtih saucam
adroho nati-manita
bhavanti sampadam daivim
abhijatasya bharata

De Hillige Hear sei: Fearlessness, suvering fan it bestean, kultivaasje fan geastlike kennis, woldiedigens, selsbehearsking, útfiering fan offer, stúdzje fan 'e Veda's, strangens en ienfâld; geweldleazens, wierheid, frijheid fan lilkens; ûntslach, rêst, ôfkear fan foutfinding, begrutsjen en frijheid fan begearte; sêftens, beskiedenens en fêste fêststelling; krêft, ferjouwing, moed, suverens, frijheid fan oergeunst en de passy foar eare - dizze transzendintale kwaliteiten, o soan fan Bharata, hearre ta godlike minsken begiftigd mei godlike natuer.

DOEL

Yn it begjin fan it Fyftjinde Haadstik waard de banyanbeam fan dizze materiële wrâld ferklearre. De ekstra woartels dy't derút kamen, waarden fergelike mei de aktiviteiten fan 'e libbene entiteiten, guon geunstich, guon ûngeunstich. Yn it njoggende haadstik ek de devas, of godlike, en de asura's, de goddeleazen, of demoanen, waarden ferklearre. No, neffens Vedyske riten, wurde aktiviteiten yn 'e modus fan goedens beskôge as geunstich foar foarútgong op it paad fan befrijing, en sokke aktiviteiten binne bekend as deva prakrti, transzendintaal fan aard.

Dejingen dy't yn 'e transzendintale natuer sitte, meitsje foarútgong op it paad fan befrijing. Foar dyjingen dy't hannelje yn 'e manieren fan passy en ûnwittendheid, oan' e oare kant, is d'r gjin mooglikheid fan befrijing. Of se sille as minsken yn dizze materiële wrâld bliuwe moatte, of se sakje del ûnder de bistesoarten of sels legere libbensfoarmen. Yn dit sechstjinde Haadstik ferklearret de Heare sawol de transzendintale natuer en de dêrby hearrende kwaliteiten, lykas de demonyske natuer en syn kwaliteiten. Hy ferklearret ek de foardielen en neidielen fan dizze kwaliteiten.

It wurd abhijatasya yn ferwizing nei ien berne út transzendintale kwaliteiten of godlike oanstriid is tige wichtich. In bern krije yn in godlike sfear is bekend yn 'e Vedyske skriften as Garbhadhana-samskara. As de âlden in bern wolle yn 'e godlike kwaliteiten, moatte se de tsien prinsipes fan' e minske folgje. Yn Bhagavad-gita wy hawwe ek earder studearre dat sekslibben foar it kreëarjen fan in goed bern Krsna sels is. Sekslibben wurdt net feroardiele as it proses wurdt brûkt yn Krsna-bewustwêzen.

Dejingen dy't yn it Krsna-bewustwêzen binne, moatte teminsten gjin bern krije lykas katten en hûnen, mar moatte se krije, sadat se nei de berte Krsna-bewust wurde kinne. Dat soe it foardiel wêze moatte fan bern berne út in heit of mem dy't opnommen binne yn Krsna-bewustwêzen.

De sosjale ynstelling bekend as varnasrama-dharma-de ynstelling dy't de maatskippij ferdield yn fjouwer divyzjes ​​​​of kasten - is net bedoeld om de minsklike maatskippij neffens berte te ferdielen. Sokke divyzjes ​​binne yn termen fan edukative kwalifikaasjes. Se moatte de maatskippij yn in steat fan frede en wolfeart hâlde.

De hier neamde kwaliteiten wurde ferklearre as transzendintale kwaliteiten dy't bedoeld binne foar it meitsjen fan in persoan foarútgong yn geastlik begryp, sadat hy kin wurde befrijd fan 'e materiële wrâld. Yn de varnasrama ynstelling de sannyasi, of de persoan yn 'e ferneatige folchoarder fan it libben, wurdt beskôge as it haad of de geastlike master fan alle sosjale statusen en oarders. IN brahmana wurdt beskôge as de geastlike master fan 'e trije oare seksjes fan in maatskippij, nammentlik de ksatriyas, de vaisyas en de sudras, doel hat sannyasi, wa is op 'e top fan' e ynstelling, wurdt beskôge as de geastlike master fan 'e brahmanas ek. Foar in sannyasi, de earste kwalifikaasje moat fearlessness wêze. Omdat a sannyasi hy moat allinich wêze sûnder stipe of garânsje foar stipe, hy moat gewoan ôfhingje fan 'e genede fan' e Heechste Persoanlikheid fan Godheid.

As hy tinkt: "Nei it ferlitten fan myn ferbiningen, wa sil my beskermje?" hy moat de ôfsjoen libbensoarder net akseptearje. Men moat folslein oertsjûge wêze dat Krsna as de Heechste Persoanlikheid fan Godheid yn Syn lokalisearre aspekt as Paramatma altyd binnen is, dat Hy alles sjocht en Hy altyd wit wat men fan doel is te dwaan.

  Disclaimer:

sri-bhagavan uvaca
param bhuyah pravaksyami
jnananam jnanam uttamam
yaj jnatva munayah sarve
param siddhim ito gatah

Krsna hat no útlein oer it persoanlike, it ûnpersoanlike en it universele en hat alle soarten oanhingers en yogi's beskreaun yn dit haadstik.

arjuna uvaca
prakrtim purusam caiva
ksetram ksetra-jnam eva ca
etad veditum icchami
jnanam jneyam ca kesava
sri-bhagavan uvaca
idam sariram kaunteya
ksetram ity abhidhiyate
etad yo vetti tam prahuh
ksetra-jna iti tad-vidah

Arjuna sei: O myn leave Krsna, ik wol witte oer prakrti [natuer], Purusa [de genieter], en it fjild en de kenner fan it fjild, en fan kennis en it ein fan kennis. De Hillige Hear sei doe: Dit lichem, o soan fan Kunti, wurdt it fjild neamd, en ien dy't dit lichem ken wurdt de kenner fan it fjild neamd.

PURPORT

Arjuna wie nijsgjirrich oer prakrti of natuer, purusa, de genieter, ksetra, it fjild, ksetrajna, syn kenner, en fan kennis en it objekt fan kennis. Doe't hy nei al dizze frege, sei Krsna dat dit lichem it fjild hjit en dat ien dy't dit lichem ken, de kenner fan it fjild wurdt neamd. Dit lichem is it fjild fan aktiviteit foar de kondisearre siel. De kondisearre siel is fongen yn materieel bestean, en hy besiket te hearen oer de materiële natuer. En sa kriget er, neffens syn fermogen om de materiële natuer te dominearjen, in aktiviteitsfjild. Dat fjild fan aktiviteit is it lichem. En wat is it lichem?

It lichem is makke fan sintugen. De kondisearre siel wol sinfol befrediging genietsje, en, neffens syn fermogen om sinbefrediging te genietsjen, wurdt him in lichem of aktiviteitsfjild oanbean. Dêrom wurdt it lichem neamd ksetra, of it fjild fan aktiviteit foar de kondisearre siel. No wurdt de persoan neamd dy't him net identifisearret mei it lichem ksetrajna, de kenner fan it fjild. It is net hiel dreech om it ferskil te begripen tusken it fjild en syn kenner, it lichem en de kenner fan it lichem. Elke persoan kin beskôgje dat hy fan bernetiid oant âlderdom safolle feroaringen fan lichem ûndergiet en dochs noch ien persoan is, oerbleaun.

Sa is der in ferskil tusken de kenner fan it aktiviteitefjild en it eigentlike aktiviteitefjild. In libbene kondisearre siel kin dus begripe dat hy oars is as it lichem. It wurdt beskreaun yn it begjin-dy smin-dat it libbene wêzen binnen it lichem is en dat it lichem feroaret fan bernetiid nei jongesjierren en fan jongesjierren nei jeugd en fan jeugd nei âlderdom, en de persoan dy't it lichem hat, wit dat it lichem feroaret. De eigner is dúdlik ksetrajna. Soms begripe wy dat ik bliid bin, ik bin gek, ik bin in frou, ik bin in hûn, ik bin in kat: dit binne de kenners. De kenner is oars as it fjild. Hoewol wy in protte artikels brûke - ús klean, ensfh. - Wy witte- dat wy oars binne as de dingen dy't brûkt wurde. Op deselde manier begripe wy ek troch in bytsje kontemplaasje dat wy oars binne fan it lichem.

Yn de earste seis haadstikken fan Bhagavad-gita, de kenner fan it lichem, it libbene wêzen, en de posysje dêr't er de Allerheechste Hear mei ferstean kin, wurde beskreaun. Yn 'e midden seis haadstikken fan' e Gita, de Heechste Persoanlikheid fan Godheid en de relaasje tusken de yndividuele siel en de Supersoul oangeande devotionele tsjinst wurde beskreaun.

De superieure posysje fan 'e Heechste Persoanlikheid fan Godheid en de ûndergeskikte posysje fan' e yndividuele siel binne definityf definiearre yn dizze haadstikken. De libbene entiteiten binne ûnder alle omstannichheden ûndergeskikt, mar yn har ferjitlikens lije se. As se ferljochte wurde troch fromme aktiviteiten, benaderje se de Allerheechste Hear yn ferskate hoedanigheden - as de ellinde, dejingen dy't jild hawwe, de nijsgjirrige en dejingen dy't op syk binne nei kennis.

Dat wurdt ek beskreaun. No, begjinnend mei it trettjinde haadstik, wurde útlein hoe't de libbene entiteit yn kontakt komt mei de materiële natuer, hoe't hy wurdt levere troch de Allerheechste Hear troch de ferskate metoaden fan fruchtbere aktiviteiten, it kweken fan kennis, en it ûntslach fan devotionele tsjinst. Hoewol't it libbene wêzen folslein oars is fan it materiële lichem, wurdt hy op ien of oare manier besibbe. Dit wurdt ek útlein.

Disclaimer:

De fraach dy't Arjuna oan Krsna frege, sil it ûnderskied tusken de ûnpersoanlike en persoanlike opfettingen ferdúdlikje yn dit haadstik fan Bhagavad Gita

arjuna uvaca
evam satata-yukta jo
bhaktas tvam paryupasate
ye capy aksaram avyaktam
tesam ke yoga-vittamah

Arjuna frege: Wat wurdt beskôge as perfekter: dyjingen dy't goed dwaande binne mei Jo devotionele tsjinst, of dyjingen dy't it ûnpersoanlike Brahman oanbidde, it ûnmanifestearre?

doel:

Krsna hat no útlein oer it persoanlike, it ûnpersoanlike en it universele en hat alle soarten oanhingers beskreaun en yogis. Yn 't algemien kinne de transendentalisten yn twa klassen ferdield wurde. Ien is de impersonalist, en de oare is de personalist. De personalistyske devotee docht him mei alle enerzjy yn 'e tsjinst fan' e Supreme Hear.

De impersonalist docht him net direkt yn tsjinst fan Krsna, mar yn meditaasje oer de ûnpersoanlike Brahman, it ûnmanifestearre.

Wy fine yn dit haadstik dat fan 'e ferskate prosessen foar it realisearjen fan' e Absolute Wierheid, bhakti-yoga, devosjonele tsjinst, is de heechste. As men überhaupt de feriening wol fan 'e Heechste Persoanlikheid fan Godheid, dan moat hy ta devosjonele tsjinst nimme.

Dejingen dy't de Allerheechste Hear direkt oanbidde troch devosjonele tsjinst wurde personalisten neamd. Dejingen dy't har dwaande hâlde mei meditaasje op 'e ûnpersoanlike Brahman wurde impersonalisten neamd. Arjuna is hjir de fraach hokker posysje better is. D'r binne ferskate manieren om de Absolute Wierheid te realisearjen, mar Krsna jout yn dit haadstik dat oan bhakti-yoga, of devosjonele tsjinst oan Him, is it heechste fan alles.

It is it meast direkte, en it is it maklikste middel fan assosjaasje mei de Godheid.

Yn it twadde haadstik ferklearret de Hear dat in libbene entiteit net it materiële lichem is, mar in geastlike spark is, in diel fan 'e Absolute Wierheid. Yn it Sânde Haadstik sprekt Hy fan it libbene wêzen as in part fan it heechste gehiel en advisearret er syn oandacht folslein oer te bringen op it gehiel.

Yn it achtste haadstik wurdt steld dat wa't oan Krsna tinkt op it momint fan 'e dea yn ien kear oerbrocht wurdt nei de geastlike himel, Krsna's wenplak. En oan 'e ein fan it seisde haadstik seit de Heare dat út alle yogis, wa't yn himsels oan Krsna tinkt, wurdt beskôge as de meast perfekte. Sa troch de hiele gita persoanlike tawijing oan Krsna wurdt oanrikkemandearre as de heechste foarm fan geastlike realisaasje.

Dochs binne d'r dyjingen dy't noch hieltyd oanlutsen binne troch it ûnpersoanlike fan Krsna brahmajyoti effulgence, dat is it alles-pervasive aspekt fan 'e Absolute Wierheid en dat is unmanifest en bûten it berik fan' e sintugen. Arjuna soe graach witte hokker fan dizze twa soarten transzendintalisten perfekter is yn kennis. Mei oare wurden, hy ferdúdliket syn eigen posysje, om't hy hecht is oan 'e persoanlike foarm fan Krsna.

Hy is net hechte oan de ûnpersoanlike Brahman. Hy wol witte oft syn posysje feilich is. De ûnpersoanlike manifestaasje, itsij yn dizze materiële wrâld as yn 'e geastlike wrâld fan' e Hearste Hear, is in probleem foar meditaasje. Eins kin men it ûnpersoanlike eigenskip fan 'e Absolute Wierheid net perfoarst betinke. Dêrom wol Arjuna sizze: "Wat is it nut fan sa'n fergriemerij fan tiid?"

Arjuna ûnderfûn yn it Alve Haadstik dat it bêste is om oan 'e persoanlike foarm fan Krsna hechte te wurden, om't hy sa alle oare foarmen tagelyk ferstean koe en der gjin fersteuring wie foar syn leafde foar Krishna.

Dizze wichtige fraach dy't Arjuna oan Krsna freget, sil it ûnderskied tusken de ûnpersoanlike en persoanlike opfettingen fan 'e Absolute Wierheid ferdúdlikje.

Disclaimer:

Dit haadstik fan Gita ûntbleatet it doel fan Krsna as de oarsaak fan alle oarsaken.

arjuna uvaca
mad-anugrahaya paramam
guhyam adhyatma-samjnitam
yat tvayoktam vacas tena
moho 'yam vigato mama

sri-Bhagavan uvaca
bhuya eva maha-baho
srnu my paramam vacah
yat te 'ham priyamanaya
vaksyami hita-kamyaya

Yn it Sânde Haadstik, fan Gita hawwe wy al besprutsen oer de weelderige krêft fan 'e Supreme Personality of Godhead, Syn ferskillende enerzjy

sri-bhagavan uvaca
idam tu te guhyatamam
pravaksyamy anasuyave
jnanam vijnana-sahitam
yaj jnatva moksyase 'subhat

Yn dit sânde haadstik fan Bhagavad Gita wurdt de natuer fan Krsna-bewustwêzen folslein beskreaun. Krsna is fol yn alle weelde

sri-Bhagavan uvaca
mayy asakta-manah partha
yogam yunjan mad-asrayah
asamsayam samagram mam
yatha jnasyasi tac chrnu

sri-bhagavan uvaca
anasritah karma-phalam
karyam karma karoti yah
sa sannyasi ca yogi ca
na niragnir en cakriyah